Witamina C w dużej dawce – nowe podejście terapeutyczne
Witamina C w dużej dawce – nowe podejście terapeutyczne
Korzyści zdrowotne witaminy C wykraczają daleko poza pomoc w zwalczaniu powszechnego przeziębienia czy grypy. W rzeczywistości, ten silny antyoksydant jest niezbędny w utrzymaniu zdrowego układu sercowo-naczyniowego oraz oddechowego, nerek, kości itd.
Niestety, wielu ludzi nie spożywa witaminy C w ilościach wystarczających na wykorzystanie jej szerokiego wachlarza korzyści zdrowotnych. Większość osób błędnie zakłada, że zalecane 75-90 mg na dzień jest optymalną dawką. W rzeczywistości, ilość ta jest wystarczająca jedynie w odniesieniu do zapobiegania powstania niektórych chorób, takich jak szkorbut, a nie wspomagania optymalnego zdrowia organizmu.
Noblista Dr Linus Pauling był jednym z pierwszych osób, który ponad 30 lat temu poznał wagę suplementacji dużych ilości witaminy C. Od tego czasu, naukowcy zgromadzili imponujące dowody potwierdzające liczne korzyści z przyjmowania wysokich dawek.
W tym artykule przyjrzymy się ostatnim badaniom potwierdzającym skuteczność dużych dawek witaminy C w zapobieganiu i zwalczaniu infekcji, poprawie funkcji śródbłonka, zmniejszaniu ryzyka zawału serca, wydłużaniu życia oraz zwiększaniu przeżywalności osób chorujących na nowotwór.
Witamina C hamuje śmierć komórkową, wspomaga zdrowie układu odpornościowego
Dr Linus Pauling zauważył, że witamina C jest niezwykle ważnym, rozpuszczalnym w wodzie przeciwutleniaczem, który chroni białka i lipidy przed uszkodzeniami wolnych rodników, związanymi z infekcjami, intensywnymi ćwiczeniami i innymi czynnikami wywołującymi stres, mogącymi uszkadzać komórki.[1] Poprzez tłumienie stresu oksydacyjnego, zwiększa długość życia komórek immunologicznych i redukuje związane z infekcjami ich uszkodzenia.[2] To z kolei wzmacnia zdolność układu odpornościowego do odpierania ataku szerokiej gamy czynników zakaźnych.
Co ciekawe, badania wyraźnie pokazały, że w okresach infekcyjnych stężenia witaminy C we krwi szybko spada. Naukowcy odkryli, że suplementacja poprawia kilka ważnych parametrów funkcji układu immunologicznego. Dlatego w czasie infekcji witamina C chroni komórki odpornościowe oraz wzmacnia ich zdolności do zwalczania zakaźnych patogenów.[3]
Witamina C pomaga w zapobieganiu i zwalczaniu infekcji
Liczne badania wykazują, że witamina C może znacznie zmniejszyć czas trwania choroby, ale co istotniejsze wspomaga również zapobieganie infekcjom. Pewne badania przeprowadzone wśród żołnierzy wykazały, że częstotliwość zapadania na zapalenie płuc zmniejszyło się aż 80-100% wśród stosujących suplementację, w porównaniu do grupy kontrolnej.[4]
Podobną ochronę zaobserwowano wśród dzieci żyjących w krajach rozwijających się, które są bardzo podatne na rozwój zagrażających życiu chorób. W tej grupie wysokiego ryzyka, dzienna suplementacja do 1000 mg witaminy C, wraz z minerałem – cynkiem, znacznie zmniejszyła prawdopodobieństwo rozwoju potencjalnie śmiertelnego zapalenia płuc, malarii i biegunki infekcyjnej.[5] Co więcej, w przypadku dojścia do infekcji, dzieci chorobę przechodziły łagodniej. Bazując na wynikach badań, wydaje się, że odpowiednia suplementacja witaminy C, która pomaga wzmocnić odporność, jest niezwykle istotna.
Jak wykazano, witamina C skraca również czas trwania infekcji górnych dróg oddechowych. Wśród studentów, którzy co godzinę przyjmowali 1000 mg witaminy C przez sześć kolejnych godzin, a następnie trzy razy dziennie wykazano aż 85% zmniejszenie objawów przeziębienia i grypy w porównaniu do tych, którzy zastosowali terapię lekami przeciwbólowymi i udrożniającymi górne drogi oddechowe.[6]
Korzyści tej terapii nie są zarezerwowane jedynie dla dzieci i młodzieży. Również wśród pacjentów w podeszłym wieku, hospitalizowanych z powodu zapalenia płuc lub oskrzeli, zaobserwowano znaczną poprawę po suplementacji witaminy C.[7] W próbie badającej kobiety z niespecyficzną infekcją pochwy wykazano, że miejscowo aplikowana witamina C znacznie złagodziła objawy i zredukowała liczbę bakterii.[8]
Skuteczność witaminy C w zwalczaniu infekcji bakteryjnych potwierdziły badania nad niebezpieczną hodowlą bakterii, znanych jako Helicobacter pylori (H. pylori). Przewlekłe zakażenie H. pylori żołądka przyczynia się do zapalenia błony śluzowej, wrzodów, a nawet śmiertelnego nowotworu.[9] W badaniu epidemiologicznym, spożywanie dużych ilości potężnej, antyoksydacyjnej witaminy C i E wiązało się ze zdumiewającą 90% redukcję ryzyka zachorowania na nowotwór żołądka.[10] Co więcej, kolejne próby ujawniły również, że zakażenie H. pylori jest głównym czynnikiem ryzyka jego powstania wśród pacjentów przyjmujących niewielkie ilości witaminy C.[11] Dzięki ochronie przed zakażeniem, witamina C wspomaga zapobieganie powstania potencjalnie śmiertelnego nowotworu jak i innych bolesnych żołądkowo-jelitowych problemów zdrowotnych.
Witamina C odgrywa także istotną rolę w toczącej się walce z wszechobecnym wirusem HIV.[12] Dla przykładu, eksperymenty laboratoryjne wykazały, że wysokie stężenie witaminy C jest wybiórczo toksyczne dla komórek zakażonych wirusem HIV, co wspomaga ich zniszczenie, przy jednoczesnych oszczędzeniu zdrowych komórek odpornościowych.[13] Również w innych badaniach nad ludzkimi komórkami odpornościowymi, witamina C pomogła stłumić wirus HIV.[14] Co więcej, testy kliniczne z udziałem pacjentów z zaawansowanym niedoborem odporności, którzy stosowali suplementację dużych dawek witaminy C i silnego przeciwutleniacza – n-acetylocysteiny wykazały znaczną poprawę w odniesieniu do kilku parametrów czynności układu immunologicznego.[15]
Wieloaspektowa ochrona witaminy C przed chorobami układu krążenia może częściowo odpowiadać za silny związek pomiędzy spożywaniem odpowiedniej dawki a wydłużeniem życia.
W pewnym obszernym badaniu przeprowadzonym na 19000 ochotników w wieku 45-79 lat wykazano, że osoby z najniższym poziomem witaminy C w osoczu były dwa razy bardziej narażone na śmierć w przeciągu czterech lat, w porównaniu do tych z najwyższym stężeniem.[16] Co więcej, wskaźnik zgonów z różnych przyczyn i w wyniku chorób układu krążenia relatywnie spadał wraz ze wzrostem witaminy C. Nawet przy uwzględnieniu wieku, ciśnienia krwi, poziomu cholesterolu, palenia papierosów, cukrzycy i stosowania suplementów diety, zwiększenie witaminy C – w ilości odpowiadającej zjedzeniu jednego owocu lub warzywa dziennie, wiązał się z około 20% redukcją ryzyka zgonu z wszystkich przyczyn.
Kolejne 10-letnie badanie UCLA prowadzone na populacji ponad 11000 Amerykanów w wieku 25-74 wykazało, że mężczyźni przyjmujący każdego dnia 800 mg witaminy C żyli około sześć lat dłużej od stosujących mniejszą dawkę – 60 mg.[17] Nawet po uwzględnieniu palenia, edukacji, rasy, chorób i innych czynników mających wpływ na długość życia, spożywanie jej w większych ilościach wciąż odpowiadało za niższą śmiertelność. Konsumpcja dużych dawek wiązała się z wydłużeniem życia również i kobiet. Witamina C zmniejszyła śmiertelność w wyniku choroby sercowo-naczyniowej o 42% wśród mężczyzn i 25% wśród kobiet.
Oderwanie się blaszki miażdżycowej w ścianie tętnicy może mieć fatalne skutki, w tym nagły zgon w wyniku ataku serca. Badania na zwierzętach sugerują, że przewlekły niedobór witaminy C przyczynia się do powstawania niestabilnej blaszki miażdżycowej, która częściej doprowadza do zagrażających życiu problemów sercowo-naczyniowych.[18]
Witamina C wspomaga funkcje śródbłonka oraz chroni serce
Jak potwierdziły wyżej wspomniane badania, zdolność witaminy C do zapobiegania i zwalczania infekcji, poprzez wzmacnianie naturalnych mechanizmów chroniących organizm przed patogenami chorobotwórczymi, jest niekwestionowana. Istnieją jednak jeszcze inne – mniej znane choć równie istotne, sposoby wspomagania optymalnego zdrowia przez witaminę C.
Coraz więcej dowodów potwierdza związek między jej poziomem a ochroną przed chorobami układu krążenia – główną przyczyną przedwczesnych zgonów w Ameryce. Witamina C wspomaga serce i układ krążenia dzięki zapobieganiu dysfunkcji śródbłonka, zawałom serca i niebezpiecznej oksydacji lipidów we krwi.
Naukowcy uważają, że jednym z czynników wywołujących choroby sercowo-naczyniowe jest pozornie niewinny proces znany jako dysfunkcja śródbłonka, w którym ściany naczyń krwionośnych stają się sztywniejsze i mniej zdolne do rozszerzania w odpowiedzi na zapotrzebowanie organizmu na zwiększony przepływ krwi.
Podczas gdy podwyższony poziom aminokwasu – homocysteiny wzmaga dysfunkcję śródbłonka, naukowcy odkryli, że wstępne leczenie witaminą C (1000 mg na dobę przez jeden tydzień) redukuje stres oksydacyjny, a tym samym chroni delikatny naczyniowy śródbłonek przed niszczącym wpływem podwyższonej homocysteiny.[19]
Naukowcy wykazali także, że podczas jedzenia posiłku o wysokiej zawartości tłuszczu dochodzi do tymczasowego upośledzenia funkcji śródbłonka na okres do czterech godzin u zdrowych osób, a leczenie wstępne przeciwutleniającą witaminą C i E – temu zapobiega.[20] Co więcej witamina C może zmniejszyć stres oksydacyjny i dalszą dysfunkcję śródbłonka.[21]
W badaniu przeprowadzonym na pacjentach cierpiących na chorobę wieńcową zaobserwowano, że witamina C zwiększyła zdolność do rozszerzania naczyń wieńcowych w odpowiedzi na naturalnie występujący wazodilator.[22]
Wśród osób palących papierosy również często obserwuje się znaczne upośledzenie śródbłonka. Pewne badanie wykazało, że leczenie wstępne pacjentów 2000 mg witaminy C wpłynęło na 59% redukcję klinicznych parametrów związanych z dysfunkcją.[23] W podobnej próbie, niemieccy naukowcy stwierdzili, że zarówno krótkoterminowa terapia zastrzykami z witaminą C jak i długoterminowa suplementacja znacznie zwiększa przepływ krwi w mięśniu sercowym palaczy i pacjentów z wysokim ciśnieniem.[24]
W jaki sposób witamina C chroni komórki śródbłonka? Pomimo, że dokładny mechanizm działania nie został jeszcze w pełni poznany, badacze stwierdzili, że duże dawki aktywują enzym, który może brać udział w zmniejszaniu stresu oksydacyjnego, który przyczynia się do dysfunkcji śródbłonka.[25]
Witamina C obniża ryzyko choroby wieńcowej
Przeprowadzone w ostatnim czasie badania potwierdzają silny wpływ witaminy C na ochronę przed chorobami układu krążenia. W jednej z prób, wśród 1/3 mężczyzn spożywających największą ilość witaminy C wykazano aż 66% mniejsze ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca w porównaniu z badanymi z grupy przyjmującej najmniejsze dawki, nawet po uwzględnieniu różnych czynników ryzyka.[26] Wynik ten jest tym bardziej imponujący, ponieważ wielu uczestników testu było palaczami.
Ponadto, metaanaliza badań prowadzonych przez ponad 10 lat wykazała, że suplementacja witaminy C zawierająca co najmniej 700 mg kwasu askorbinowego, zmniejszyła o 25% ryzyko choroby wieńcowej.[27] Natomiast największe i najdłuższe testy analizujące związek pomiędzy spożyciem witaminy C a ryzykiem choroby serca wśród kobiet wykazały 28% zmniejszenie częstotliwości zapadania na chorobę wieńcową (w porównaniu do grupy kontrolnej).[28] Te zakrojone na szeroką skale testy Harvard Medical School, które objęły ponad 85000 pielęgniarek przez 16 lat ujawniły, że wyższe spożycie witaminy C przekładało się na niższe ryzyko wystąpienia choroby serca, nawet po uwzględnieniu wieku, palenia tytoniu i innych niekorzystnych czynników. Szczególnie imponującym odkryciem był fakt, że kobiety, które nie stosowały suplementacji ale dostarczały do organizmu witaminę C wyłącznie poprzez dietę nie były dostatecznie chronione przed chorobami serca. To doprowadziło naukowców z Harvardu do wysnucia wniosku, że same suplementy witaminy C wydają się zmniejszać ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca.
Poziom witaminy C a ryzyko zawału serca
Kilka prowadzonych w niedawnym czasie badań sugeruje, że zapewnienie optymalnej ilości witaminy C nie tylko chroni przed chorobami układu krążenia, ale także znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia zagrażającym życiu atakom serca.
Dla przykładu, fińskie badanie przeprowadzone na mężczyznach będących w średnim wieku i nie chorujących wcześniej na chorobę serca wykazało, że uczestnicy testu z niedoborem witaminy C byli 3,5 raza bardziej narażeni na atak serca w porównaniu do osób z prawidłowym poziomem, nawet przy uwzględnieniu palenia i innych istotnych czynników ryzyka.[29] Doprowadziło to naukowców do wysnucia wniosku, że niedobór witaminy C, oceniany jako niskie stężenie w osoczu, jest istotnym czynnikiem ryzyka zawału serca.
Kolejne badanie dowiodło, że 1/4 pacjentów spożywających największą ilość witaminy C była aż o 80% mniej narażona na zawał serca.[30] Co więcej, brytyjskie testy odkryły, że w porównaniu do zdrowych uczestników stężenie witaminy C w surowicy jest znacznie niższe u mężczyzn, którzy właśnie doświadczyli pierwszego ostrego zawału serca.[31]
Utrzymanie optymalnego poziomu witaminy C może zatem stanowić skuteczną ochronę przed potencjalnie śmiertelnym zawałem serca.
Witamina C redukuje uszkodzenia wywołane przez atak serca
Oprócz wspomagania profilaktyki zawału serca, witamina C może również zmniejszyć uszkodzenia mięśnia sercowego powstałe w jego wyniku oraz zredukować częstotliwość późniejszych problemów sercowo-naczyniowych.
Dla przykładu, obszerne badanie prowadzone na pacjentach po przebytym ostrym zawale serca wykazało, że suplementacja dużych dawek witaminy C (1200 mg/dzień) i E (600 mg/dzień) przez jeden miesiąc zmniejszyła o około 20% łączny współczynnik zgonów, ilość ponownych ataków serca i innych ciężkich powikłań.[32] Badacze przypuszczają, że te silne przeciwutleniacze mogą łagodzić uszkodzenia oksydacyjne mięśnia sercowego spowodowane przez zawał.
Po przebytym ostrym zawale, mięsień sercowy nie pompuje krwi skutecznie, co może powodować niebezpiecznie niskie ciśnienie krwi, stan znany jako wstrząs kardiogenny. Stężenia witaminy C i innych krytycznych przeciwutleniaczy we krwi jest zmniejszone wśród pacjentów ze wstrząsem kardiogennym, co oznacza, że serce wykorzystuje te przeciwutleniacze do zapobiegania uszkodzeniom oksydacyjnym.[33] Zmniejszenie poziomu antyoksydantów (witaminy C) wiąże się również z trudnościami w przywróceniu krążenia wieńcowego po przebyciu ostrego ataku serca.[34]
Liczne badania wskazują, że leczenie witaminą C (samą bądź w połączeniu z witaminą E) może zmniejszać komplikacje i poprawić stan zdrowia po ostrym zawale serca, wpływając m.in. na poprawę przewodnictwa elektrycznego w całym mięśniu sercowym,[35] obniżenie poziomu czynników krzepnięcia, które zwiększają ryzyko wystąpienia udaru,[36] zmniejszenie stresu oksydacyjnego i zapalenia oraz zapobieganie szkodliwym zmianom w kondycji i funkcji serca.[37]
Witamina C pomaga również zwiększyć tolerancję wysiłkową u osób które przeżyły ostry zawał serca,[38] co potwierdziły badania w których stosowanie 2000 mg dawki witaminy C przed aktywnością fizyczną pomogło poprawić wydajność. Naukowcy uważają, że witamina C pomaga zmniejszyć związane ze stresem oksydacyjnym uszkodzenia współczulnego układu nerwowego po ataku serca.
Jednym z wielu rodzajów urazów, które następują po ostrym zawale serca są uszkodzenia niedokrwienno-reperfuzyjne, powstałe po przywróceniu przepływu krwi do obszarów mięśnia sercowego odciętych od dostawy krwi. Towarzyszą one również dusznicy bolesnej czy bólowi w klatce piersiowej, które są spowodowane przez chorobę wieńcową i mogą przyczyniać się do choroby naczyniowej.[39] Ponieważ tego rodzaju uszkodzenia komórkowe wywołane są prawdopodobnie przez wolne rodniki, to antyutleniacze, takie jak witamina C, mogą działać ochronnie, co potwierdziły wyniki badań przeprowadzone na zwierzętach.[40]
Testy kliniczne i badania eksperymentalne sugerują, że witamina C może chronić przed innymi chorobami serca i naczyń krwionośnych, w tym migotaniem przedsionków (nieregularne bicie serca, które zwiększa ryzyko udaru mózgu), kardiomiopatią rozstrzeniową (powiększone, osłabione serce), zastoinową niewydolnością serca, a także zaburzeniami regulacji przepływu krwi.[41] Dodatkowymi korzyściami, jakie daje stosowanie suplementacji przez pacjentów z chorobą serca jest zachowanie zdolności do odpowiadania na leki stosowane w leczeniu choroby wieńcowej, a także wpływ na wspomaganie zdrowej wagi ciała.[42]
Ekscytujące wyniki nowych badań sugerują, że stosowanie witaminy C może nieść ze sobą szereg nieoczekiwanych korzyści zdrowotnych, takich jak zwiększenie przeżywalności w chorobie nowotworowej czy wspomaganie zdrowia kości.
Zwiększenie przeżywalności w chorobie nowotworowej. Niektórzy pacjenci cierpiący na nowotwór wyczerpują wszystkie dostępne terapię, takie jak chirurgiczne wycięcie guza, naświetlania czy farmakologia. Obecnie trwają badania nad odżywczymi lekami, które mogą być korzystne w przypadku osób z chorobą nowotworową. Niedawno naukowcy ujawnili, że dożylne podawanie dużych dawek witaminy C kilku pacjentom z zaawansowanym, śmiertelnym stadium nowotworu, doprowadziło do nieoczekiwanego wydłużenia czasu przeżycia. Pomimo potrzebny dalszych badań, wyniki te potwierdzają wcześniejsze doniesienia wskazujące, że duże ilości witaminy C, podawane doustnie lub dożylnie, przyczyniają się do łagodzenia objawów i przedłużenie życia chorych.[43]
Zapobieganie uszkodzeniom nerek. Zaburzenie czynności nerek jest niezwykle powszechnym i często niezauważalnym problemem, który może prowadzić do trwałego uszkodzenia aparatu filtrującego nerek. Naukowcy donoszą, że witamina C może zapobiec lub powstrzymać progresję zaburzeń związaną z bliznowaceniem naczyń krwionośnych w nerkach. Odkrycia te mogą być szczególnie istotne dla chorujących na cukrzycę, którzy są podatni na tego rodzaju uszkodzenia.[44]
Wspomaganie ochrony przed astmą. W ostatnich latach liczba przypadków astmy gwałtownie wzrosła. Naukowcy zaobserwowali, że osoby cierpiące na przewlekłą astmę często mają niedobór witaminy C (badani nie chorujący na astmę, dla porównania, mieli odpowiedni poziom witaminy C). Optymalizacja stanu witaminy C u osób podatnych na astmę może mieć kluczowe znaczenie dla wspomagania zapobiegania powstania tej wyniszczającej choroby.[45]
Wspomaganie zdrowia kości. Kolejną korzyścią witaminy C wydaje się być jej zdolność do zwiększania gęstości kości. W ostatnim czasie naukowcy powiązali wzrost spożycia owoców bogatych w witaminę C ze zwiększeniem mineralnej gęstości kości zarówno u młodszych jak i starszych osób.[46] Wyniki te potwierdzają wcześniejsze doniesienia ujawniające, że spożywanie witaminy C wiąże się z markerami zwiększonego tworzenia kości, a w czasie dojrzewania może odgrywać ważną rolę w zapobieganiu późniejszej osteoporozie.[47]
Zwalczanie infekcji wirusa opryszczki (herpes simplex). Wirus herpes simplex może prowadzić do powtarzających się, bolesnych zmian w obrębie skóry i błon śluzowych. Naukowcy donoszą, że odżywcze terapie, w tym te z wykorzystaniem witaminy C, mogą przyczynić się do przyspieszenia zlikwidowania zmian opryszczkowych i zapobiec ich ponownemu pojawieniu się.[48]
Zapobieganie zaburzeniom rytmu serca. Wiele osób dotkniętych migotaniem przedsionków, nieprawidłowym rytmem serca, jest w grupie zwiększonego ryzyka udaru. Naukowcy uważają, że stres oksydacyjny może odgrywać rolę w przypadku tych nieprawidłowości, co sugeruje terapeutyczną rolę przeciwutleniaczy. Wstępne badania ujawniają, że witamina C może pomóc w zapobieganiu im, prawdopodobnie dzięki zdolności tłumienia stresu oksydacyjnego.[49]
Witamina C a niebezpieczne lipidy
Już dawno temu naukowcy odkryli, że wysoki poziom lipoprotein o niskiej gęstości (LDL) jest istotnym czynnikiem predykcyjnym ryzyka choroby wieńcowej. Jednak stan chemiczny tych lipidów, również wpływa na zwiększenie prawdopodobieństwa jej pojawienia się. Dla przykładu, niedawno ujawniony raport wykazał, że utlenienie LDL zwiększa ryzyko choroby wieńcowej aż 14-krotnie, zwłaszcza u pacjentów w wieku 60 lat i młodszych.[50] Badania chemiczne wskazują, że wysokie dawki witaminy C mogą blokować niebezpieczne utlenianie lipidów we krwi o około 75%.[51]
Jak ujawniły testy, codzienna suplementacja mieszanki witaminy C i innych przeciwutleniaczy może zredukować peroksydację lipidów po przebytym zawale serca.[52] Pewna analiza sugeruje, że witamina C może w rzeczywistości być skuteczniejsza w ochronie przed utlenianiem lipidów od innych, powszechnie stosowanych przeciwutleniaczy.[53]
Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że niedobór witaminy C wiąże się z wysokim stężeniem cholesterolu, którego rozkład, a co za tym idzie obniżenie poziomu we krwi wspomagają duże dawki tej witaminy. Pomimo, że niezbędne są dalsze testy w celu oceny, czy te intrygujące efekty można uzyskać również i u ludzi,[54] badania przeprowadzone w 2005 roku wykazały, że podobnie jak obniżające poziom cholesterolu leki statynowe, witamina C zmniejsza aktywację receptorów, które wiążą się z zapaleniem ścian tętnic, kluczowego etapu w wywoływaniu powstawania blaszki miażdżycowej. To odkrycie doprowadziło naukowców do wniosku, że witamina C może dzielić pewne powszechne mechanizmy działania z lekami statynowymi i zasługuje na dalsze badania jej roli w leczeniu choroby niedokrwiennej serca.[55]
Kolejne testy sugerują, że podawanie ekstraktu z owoców cytrusowych wraz z witaminą C może zwiększyć zdolność witaminy C do hamowania utleniania lipidów i wspomagania utrzymania prawidłowego ich poziomu we krwi.
Bogaty w witaminę C wyciąg z owoców cytrusowych zawiera także prozdrowotne związki zwane flawonoidami, a takie połączenie może być korzystniejsze we wspomaganiu zdrowego układu sercowo-naczyniowego niż przy oddzielnym ich stosowaniu.
Zalecane dzienne spożycie (RDA) witaminy C wynosi 75 mg dla kobiet i 90 mg dla mężczyzn. Ponieważ liczne dane sugerują potrzebę znacznego zwiększenia dawki w celu wspomagania optymalnego zdrowia, Life Extension rekomenduje suplementację 1000-6000 mg/dzień witaminy C podczas posiłku, w zależności od indywidualnych problemów zdrowotnych.
Podsumowanie
Najnowsze, liczne dowody potwierdzają, że przyjmowanie dużych dawek witaminy C, oprócz wspomagania zdrowia układu odpornościowego i zwalczania infekcji, niesie korzyści również dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego.
Nowe, intrygujące badania potwierdzają zdolność witaminy C do wspomagania profilaktyki choroby niedokrwiennej, zwiększenia przeżywalności w następstwie zdarzeń sercowych i zmniejszenia powikłań po zawale serca. Co więcej, witamina C jest silnym antyoksydantem, który chroni naczynia krwionośne przed uszkodzeniami miażdżycowymi, a jej odpowiedni poziom wydaje się odpowiadać za zarówno funkcjonowanie jak i zdrowie układu krążenia.
Wysokie dawki witaminy C coraz bardziej wydają się być istotnym elementem każdego programu zdrowotnego, który ma na celu zwiększyć ochronę układu sercowo-naczyniowego i wydłużyć długość życia.
Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.
[1] Hemila H. Vitamin C supplementation and the common cold—was Linus Pauling right or wrong? Int J Vitam Nutr Res. 1997;67(5):329-35.
Davison G, Gleeson M. Influence of acute vitamin C and/or carbohydrate ingestion on hormonal, cytokine, and immune responses to prolonged exercise. Int J Sport Nutr Exerc Metab. 2005 Oct;15(5):465-79.
Hemila H. Vitamin C and common cold incidence: a review of studies with subjects under heavy physical stress. Int J Sports Med. 1996 Jul;17(5):379-83.
[2] Eguchi M, Miyazaki T, Masatsuji-Kato E, et al. Cytoprotection against ischemia-induced DNA cleavages and cell injuries in the rat liver by pro-vitamin C via hydrolytic conversion into ascorbate. Mol Cell Biochem. 2003 Oct;252(1-2):17-23.
Furumoto K, Inoue E, Nagao N, Hiyama E, Miwa N. Age-dependent telomere shortening is slowed down by enrichment of intracellular vitamin C via suppression of oxidative stress. Life Sci. 1998;63(11):935-48.
Loguercio C, Cuomo A, Tuccillo C, et al. Liver p53 expression in patients with HCV-related chronic hepatitis. J Viral Hepat. 2003 Jul;10(4):266-70.
Yokoo S, Furumoto K, Hiyama E, Miwa N. Slow-down of age-dependent telomere shortening is executed in human skin keratinocytes by hormesis-like-effects of trace hydrogen peroxide or by anti-oxidative effects of pro-vitamin C in common concurrently with reduction of intracellular oxidative stress. J Cell Biochem. 2004 Oct 15;93(3):588-97.
[3] Wintergerst ES, Maggini S, Hornig DH. Immune-enhancing role of vitamin C and zinc and effect on clinical conditions. Ann Nutr Metab. 2006;50(2):85-94.
[4] Hemila H. Vitamin C supplementation and respiratory infections: a systematic review. Mil Med. 2004 Nov;169(11):920-5.
[5] Wintergerst ES, Maggini S, Hornig DH. Immune-enhancing role of vitamin C and zinc and effect on clinical conditions. Ann Nutr Metab. 2006;50(2):85-94.
[6] Gorton HC, Jarvis K. The effectiveness of vitamin C in preventing and relieving the symptoms of virus-induced respiratory infections. J Manipulative Physiol Ther. 1999 Oct;22(8):530-3.
[7] Hemila H, Douglas RM. Vitamin C and acute respiratory infections. Int J Tuberc Lung Dis. 1999 Sep;3(9):756-61.
[8] Petersen EE, Magnani P. Efficacy and safety of vitamin C vaginal tablets in the treatment of non-specific vaginitis. A randomised, double blind, placebo-controlled study. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2004 Nov 10;117(1):70-5.
[9] Salgueiro J, Zubillaga M, Goldman C, et al. Review article: is there a link between micronutrient malnutrition and Helicobacter pylori infection? Aliment Pharmacol Ther. 2004 Nov 15;20(10):1029-34.
[10] Kim HJ, Kim MK, Chang WK, et al. Effect of nutrient intake and Helicobacter pylori infection on gastric cancer in Korea: a case-control study. Nutr Cancer. 2005;52(2):138-46.
[11] Kim DS, Lee MS, Kim YS, et al. Effect modification by vitamin C on the relation between gastric cancer and Helicobacter pylori. Eur J Epidemiol. 2005;20(1):67-71.
[12] Harakeh S, Jariwalla RJ. Comparative study of the anti-HIV activities of ascorbate and thiol-containing reducing agents in chronically HIV-infected cells. Am J Clin Nutr. 1991 Dec;54(6 Suppl):1231S-5S.
Muller F, Svardal AM, Nordoy I, et al. Virological and immunological effects of antioxidant treatment in patients with HIV infection. Eur J Clin Invest. 2000 Oct;30(10):905-14.
Rivas CI, Vera JC, Guaiquil VH, et al. Increased uptake and accumulation of vitamin C in human immunodeficiency virus 1-infected hematopoietic cell lines. J Biol Chem. 1997 Feb 28;272(9):5814-20.
[13] Rivas CI, Vera JC, Guaiquil VH, et al. Increased uptake and accumulation of vitamin C in human immunodeficiency virus 1-infected hematopoietic cell lines. J Biol Chem. 1997 Feb 28;272(9):5814-20.
[14] Harakeh S, Jariwalla RJ. Comparative study of the anti-HIV activities of ascorbate and thiol-containing reducing agents in chronically HIV-infected cells. Am J Clin Nutr. 1991 Dec;54(6 Suppl):1231S-5S.
[15] Muller F, Svardal AM, Nordoy I, et al. Virological and immunological effects of antioxidant treatment in patients with HIV infection. Eur J Clin Invest. 2000 Oct;30(10):905-14.
[16] Khaw KT, Bingham S, Welch A, et al. Relation between plasma ascorbic acid and mortality in men and women in EPIC-Norfolk prospective study: a prospective population study. European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition. Lancet. 2001 Mar 3;357(9257):657-63.
[17] Enstrom JE, Kanim LE, Klein MA. Vitamin C intake and mortality among a sample of the United States population. Epidemiology. 1992 May;3(3):194-202.
[18] Nakata Y, Maeda N. Vulnerable atherosclerotic plaque morphology in apolipoprotein E-deficient mice unable to make ascorbic Acid. Circulation. 2002 Mar 26;105(12):1485-90.
[19] Chambers JC, McGregor A, Jean-Marie J, Obeid OA, Kooner JS. Demonstration of rapid onset vascular endothelial dysfunction after hyperhomocysteinemia: an effect reversible with vitamin C therapy. Circulation. 1999 Mar 9;99(9):1156-60.
[20] Plotnick GD, Corretti MC, Vogel RA. Effect of antioxidant vitamins on the transient impairment of endothelium-dependent brachial artery vasoactivity following a single high-fat meal. JAMA. 1997 Nov 26;278(20):1682-6.
[21] Kinugawa S, Post H, Kaminski PM, et al. Coronary microvascular endothelial stunning after acute pressure overload in the conscious dog is caused by oxidant processes: the role of angiotensin II type 1 receptor and NAD(P)H oxidase. Circulation. 2003 Dec 9;108(23):2934-40.
[22] Tousoulis D, Xenakis C, Tentolouris C, et al. Effects of vitamin C on intracoronary L-arginine dependent coronary vasodilatation in patients with stable angina. Heart. 2005 Oct;91(10):1319-23.
[23] Katayama Y, Shige H, Yamamoto A, Hirata F, Yasuda H. Oral vitamin C ameliorates smoking-induced arterial wall stiffness in healthy volunteers. J Atheroscler Thromb. 2004;11(6):354-7.
[24] Schindler TH, Nitzsche EU, Munzel T, et al. Coronary vasoregulation in patients with various risk factors in response to cold pressor testing: contrasting myocardial blood flow responses to short- and long-term vitamin C administration. J Am Coll Cardiol. 2003 Sep 3;42(5):814-22.
[25] Varadharaj S, Steinhour E, Hunter MG, et al. Vitamin C-induced activation of phospholipase D in lung microvascular endothelial cells: Regulation by MAP kinases. Cell Signal. 2006 Sep;18(9):1396-407.
[26] Nam CM, Oh KW, Lee KH, et al. Vitamin C intake and risk of ischemic heart disease in a population with a high prevalence of smoking. J Am Coll Nutr. 2003 Oct;22(5):372-8.
[27] Knekt P, Ritz J, Pereira MA, et al. Antioxidant vitamins and coronary heart disease risk: a pooled analysis of 9 cohorts. Am J Clin Nutr. 2004 Dec;80(6):1508-20.
[28] Osganian SK, Stampfer MJ, Rimm E, et al. Vitamin C and risk of coronary heart disease in women. J Am Coll Cardiol. 2003 Jul 16;42(2):246-52.
[29] Nyyssonen K, Parviainen MT, Salonen R, Tuomilehto J, Salonen JT. Vitamin C deficiency and risk of myocardial infarction: prospective population study of men from eastern Finland. BMJ. 1997 Mar 1;314(7081):634-8.
[30] Lopes C, Von HP, Ramos E, et al. Diet and risk of myocardial infarction. A case-control community-based study. Acta Med Port. 1998 Apr;11(4):311-7.
[31] Riemersma RA, Carruthers KF, Elton RA, Fox KA. Vitamin C and the risk of acute myocardial infarction. Am J Clin Nutr. 2000 May;71(5):1181-6.
[32] Jaxa-Chamiec T, Bednarz B, Drozdowska D, et al. Antioxidant effects of combined vitamins C and E in acute myocardial infarction. The randomized, double-blind, placebo controlled, multicenter pilot Myocardial Infarction and VITamins (MIVIT) trial. Kardiol Pol. 2005 Apr;62(4):344-50.
[33] Senthil S, Veerappan RM, Ramakrishna RM, Pugalendi KV. Oxidative stress and antioxidants in patients with cardiogenic shock complicating acute myocardial infarction. Clin Chim Acta. 2004 Oct;348(1-2):131-7.
[34] Matsumoto H, Inoue N, Takaoka H, et al. Depletion of antioxidants is associated with no-reflow phenomenon in acute myocardial infarction. Clin Cardiol. 2004 Aug;27(8):466-70.
[35] Bednarz B, Chamiec T, Ceremuzynski L. Antioxidant vitamins decrease exercise-induced QT dispersion after myocardial infarction. Kardiol Pol. 2003 May;58(5):375-9.
[36] Morel O, Jesel L, Hugel B, et al. Protective effects of vitamin C on endothelium damage and platelet activation during myocardial infarction in patients with sustained generation of circulating microparticles. J Thromb Haemost. 2003 Jan;1(1):171-7.
[37] Gasparetto C, Malinverno A, Culacciati D, et al. Antioxidant vitamins reduce oxidative stress and ventricular remodeling in patients with acute myocardial infarction. Int J Immunopathol Pharmacol. 2005 Jul;18(3):487-96.
[38] Kato K, Fukuma N, Kimura-Kato Y et al. Improvement of sympathetic response to exercise by oral administration of ascorbic acid in patients after myocardial infarction. Int J Cardiol. 2005 Oct 20; [Epub ahead of print].
[39] Liu P, Xu B, Cavalieri TA, Hock CE. Age-related difference in myocardial function and inflammation in a rat model of myocardial ischemia-reperfusion. Cardiovasc Res. 2002 Dec;56(3):443-53.
[40] Liu P, Xu B, Cavalieri TA, Hock CE. Attenuation of antioxidative capacity enhances reperfusion injury in aged rat myocardium after MI/R. Am J Physiol Heart Circ Physiol. 2004 Dec;287(6):H2719-27.
Baltalarli A, Ozcan V, Ferda B, et al. Ascorbic acid (vitamin C) and iloprost attenuate the lung injury caused by ischemia/reperfusion of the lower extremities of rats. Ann Vasc Surg. 2006 Jan;20(1):49-55.
Eguchi M, Monden K, Miwa N. Role of MAPK phosphorylation in cytoprotection by pro-vitamin C against oxidative stress-induced injuries in cultured cardiomyoblasts and perfused rat heart. J Cell Biochem. 2003 Oct 1;90(2):219-26.
Saitoh Y, Miwa N. Cytoprotection of vascular endotheliocytes by phosphorylated ascorbate through suppression of oxidative stress that is generated immediately after post-anoxic reoxygenation or with alkylhydroperoxides. J Cell Biochem. 2004 Nov 1;93(4):653-63.
[41] Korantzopoulos P, Kolettis TM, Kountouris E, et al. Oral vitamin C administration reduces early recurrence rates after electrical cardioversion of persistent atrial fibrillation and attenuates associated inflammation. Int J Cardiol. 2005 Jul 10;102(2):321-6.
Demirbag R, Yilmaz R, Erel O, et al. The relationship between potency of oxidative stress and severity of dilated cardiomyopathy. Can J Cardiol. 2005 Aug;21(10):851-5.
Freeman LM, Rush JE, Milbury PE, Blumberg JB. Antioxidant status and biomarkers of oxidative stress in dogs with congestive heart failure. J Vet Intern Med. 2005 Jul;19(4):537-41.
Monahan KD, Eskurza I, Seals DR. Ascorbic acid increases cardiovagal baroreflex sensitivity in healthy older men. Am J Physiol Heart Circ Physiol. 2004 Jun;286(6):H2113-7.
[42] Bassenge E, Fink N, Skatchkov M, Fink B. Dietary supplement with vitamin C prevents nitrate tolerance. J Clin Invest. 1998 Jul 1;102(1):67-71.
Watanabe H, Kakihana M, Ohtsuka S, Sugishita Y. Randomized, double-blind, placebo-controlled study of the preventive effect of supplemental oral vitamin C on attenuation of development of nitrate tolerance. J Am Coll Cardiol. 1998 May;31(6):1323-9.
Johnston CS. Strategies for healthy weight loss: from vitamin C to the glycemic response. J Am Coll Nutr. 2005 Jun;24(3):158-65.
Canoy D, Wareham N, Welch A, et al. Plasma ascorbic acid concentrations and fat distribution in 19,068 British men and women in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition Norfolk cohort study. Am J Clin Nutr. 2005 Dec;82(6):1203-9.
[43] Padayatty SJ, Riordan HD, Hewitt SM, Katz A, Hoffer LJ, Levine M. Intravenously administered vitamin C as cancer therapy: three cases. CMAJ. 2006 Mar 28;174(4):937-42.
[44] McCarty MF. Adjuvant strategies for prevention of glomerulosclerosis. Med Hypotheses. 2006 Jul 5; [Epub ahead of print]
[45] Shidfar F, Baghai N, Keshavarz A, Ameri A, Shidfar S. Comparison of plasma and leukocyte vitamin C status between asthmatic and healthy subjects. East Mediterr Health J. 2005 Jan-Mar;11(1-2):87-95.
[46] Prynne CJ, Mishra GD, O’Connell MA, et al. Fruit and vegetable intake and bone mineral status: a cross sectional study in 5 age and sex cohorts. Am J Clin Nutr. 2006 Jun;83(6):1420-8.
[47] Katsuyama H, Sunami S, Fukunaga M. Influence of nutrients intake on bone turnover markers. Clin Calcium. 2005 Sept;15(9):1529-34.
[48] Gaby AR. Natural remedies for Herpes simplex. Altern Med Rev. 2006 Jun;11(2):93-101.
[49] Korantzopoulos P, Kolettis TM, Galaris D, Goudevenos JA. The role of oxidative stress in the pathogenesis and perpetuation of atrial fibrillation. Int J Cardiol. 2006 Jun 7; [Epub ahead of print]
[50] Tsimikas S, Brilakis ES, Miller ER, et al. Oxidized phospholipids, Lp(a) lipoprotein, and coronary artery disease. N Engl J Med. 2005 Jul 7;353(1):46-57.
[51] Chu YF, Liu RH. Novel low-density lipoprotein (LDL) oxidation model: antioxidant capacity for the inhibition of LDL oxidation. J Agric Food Chem. 2004 Nov 3;52(22):6818-23.
[52] Nagyova A, Krajcovicova-Kudlackova M, Horska A, et al. Lipid peroxidation in men after dietary supplementation with a mixture of antioxidant nutrients. Bratisl Lek Listy. 2004;105(7-8):277-80.
[53] Cobbold CA, Sherratt JA, Maxwell SR. Lipoprotein oxidation and its significance for atherosclerosis: a mathematical approach. Bull Math Biol. 2002 Jan;64(1):65-95.
[54] Ginter E. Ascorbic acid in cholesterol and bile acid metabolism. Ann NY Acad Sci. 1975 Sept 30;258:410-21.
Hornig D, Weiser H. Ascorbic acid and cholesterol: effect of graded oral intakes on cholesterol conversion to bile acids in guinea pigs. Experientia. 1976 Jun 15;32(6):687-9.
Turley SD, West CE, Horton BJ. The role of ascorbic acid in the regulation of cholesterol metabolism and in the pathogenesis of artherosclerosis. Atherosclerosis. 1976 Jul;24(1-2):1-18.
[55] Kaul D, Baba MI. Genomic effect of vitamin ‘C’ and statins within human mononuclear cells involved in atherogenic process. Eur J Clin Nutr. 2005 Aug;59(8):978-81.