Jak przywrócić energię komórkową z pomocą D-rybozy
Energia jest naszym najcenniejszym zasobem. Wraz z wiekiem spada poziom zarówno energii fizycznej, jak i komórkowej.[1] Nie tylko czujemy się zmęczeni, ale też nasze komórki stają się zmęczone i nie funkcjonują już optymalnie.
Ponadto, wraz ze starzeniem mięsień sercowy słabnie i nie kurczy się tak sprawnie jak wcześniej, a to często prowadzi do zastoinowej niewydolności serca.[2] D-ryboza może pomóc w uzupełnieniu energii metabolicznej niezbędnej wszystkim komórkom organizmu, również tym znajdującym się w głównych narządach, takich jak serce i mózg.[3-5] Efektem suplementacji D-rybozy będzie zwiększona witalność oraz poprawa funkcji serca i układu nerwowego.
Ryboza jest potrzebna także w wielu innych, ważnych procesach zachodzących w organizmie. Długie łańcuchy D-rybozy połączone razem, tworzą kwas rybonukleinowy lub RNA (struktury podobne do DNA, niezbędne do kopiowania naszych genów i przekształcania ich w funkcjonujące białka).[6] D-ryboza zapewnia ochronę antyoksydacyjną wszystkich tkanek w organizmie.[7] Również układ odpornościowy potrzebuje D-rybozy, aby mógł prawidłowo reagować w przypadku infekcji.[8]
W tym artykule opowiemy w jaki sposób suplementacja D-rybozy może zapewnić energię niezbędną dla procesów życiowych organizmu.
Kompleksowe wsparcie układu krążenia
Przyczyny chorób układu krążenia są zwykle ze sobą powiązane[9]. Żaden pojedynczy lek czy terapia nigdy nie są w pełni skuteczne w leczeniu schorzeń układu krążenia.
Z tego też powodu pacjenci ze schorzeniami układu krążenia muszą stosować wiele różnych leków.
Suplementacja D-rybozy może być dobrym pomysłem w przypadku chorób układu krążenia. Chroni ona także przed wystąpieniem chorób serca, które mogą być spowodowane wieloma różnymi czynnikami.
D-ryboza silnie chroni tkankę serca przed uszkodzeniem niedokrwienno-reperfuzyjnym. Jest to poważne uszkodzenie, które pojawia się w ciągu kilku minut do kilku godzin po zawale serca lub udarze. Wówczas, kiedy krążenie zostaje przywrócone (reperfuzja) - pozbawiona tlenu tkanka zostaje nagle zalana krwią bogatą w tlen.[10] Nagła dostępność tlenu w już uszkodzonej tkance uruchamia śmiertelny łańcuch zdarzeń, którego kulminacją jest uwolnienie wolnych rodników tlenowych i wystąpienie szkodliwych reakcji zapalnych.
Jeżeli jednak przed wystąpieniem reperfuzji i bezpośrednio po niej, w organizmie dostępne są wysokie poziomy rybozy to wówczas można zapobiec większości tych niebezpiecznych zmian. D-ryboza działa bezpośrednio na zapalne komórki znajdujące się we krwi.[11] Działanie to jest tak silne, że niektórzy postępowi anestezjolodzy i chirurdzy wręcz sugerują stosowanie dożylnych wlewów rybozy podczas zabiegów chirurgicznych, w których uszkodzenie niedokrwienno-reperfuzyjne jest powszechne.[12]
Niedokrwienie nie zawsze jest stanem ostrym z natychmiastowymi konsekwencjami. Znacznie częściej niedokrwienie niskiego stopnia występuje w sposób ciągły u osób z zaawansowaną chorobą wieńcową, stopniowo wywołując objawy, takie jak dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej) podczas wysiłku. Gdy niedokrwienie się pogłębia, ból może wystąpić nawet wtedy, kiedy pacjent jest w spoczynku.
Każdy epizod dławicy piersiowej oznacza stałe wyczerpywanie się poziomów energii komórkowej, wraz z utratą cząsteczki energii ATP z komórek mięśnia sercowego.[13,14] W taki właśnie sposób następuje zużycie naturalnych zapasów D-rybozy w sercu. W związku z tym D-ryboza staje się warunkowo niezbędnym składnikiem odżywczym.[15]
Ten trwający wystarczająco długo deficyt energii komórkowej jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do zastoinowej niewydolności serca, w której mięsień sercowy nie jest w stanie „kurczyć się” wystarczająco mocno, aby wydajnie pompować krew.[16] W wyniku słabej kurczliwości serca dochodzi do gromadzenia się płynu w całym organizmie. Efektem końcowym jest postępująca nietolerancja wysiłku, narastające trudności w oddychaniu i zatrzymywanie płynów. W skrajnych przypadkach zastoinowa niewydolność serca może spowodować śmiertelne nagromadzenie płynu w płucach – znane jako obrzęk płuc – co jest ostateczną przyczyną śmierci wielu osób cierpiących na choroby serca.
Wiele osób z zastoinową niewydolnością serca przyjmuje wiele leków mających na celu ograniczenie gromadzenia się płynów lub chemiczne zwiększenie kurczliwości serca. Pomimo, że leki te mogą przynosić pewne korzyści, to żaden z nich nie leczy, a większość ma poważne skutki uboczne, co z kolei może ograniczać ich użyteczność.
Na szczęście zastoinową niewydolność serca można częściowo cofnąć. Im szybciej schorzenie to zostanie wykryte i leczone tym łatwiej będzie je wyleczyć.
Potężny kardioprotektor
Coraz częściej naukowcy badają zależność niedokrwienie-energia, która łączy ciężkość uszkodzenia mięśnia sercowego z dostarczaniem składników odżywczych pośredniczących w dostarczaniu energii, takich jak D-ryboza.[17-19]
Znany kardiolog i autor wielu publikacji naukowych, dr med Stephen T. Sinatra, który obszernie pisał o korzyściach dla serca wynikających z suplementacji D-rybozy, stwierdził niedawno: „Wielu lekarzy nie jest odpowiednio przeszkolonych, by móc patrzeć na choroby serca w kategoriach biochemii komórkowej…”[19]. Jednak rosnące w ciągu ostatniej dekady zainteresowanie biochemią komórkową otwiera drzwi do bezpieczniejszej i znacznie skuteczniejszej terapii preparatami wspomagającymi transport energii na bazie D-rybozy, która stanowi wsparcie metaboliczne dla schorowanego mięśnia sercowego.[13]
Naukowcy zaczęli interesować się korzystnym działaniem D-rybozy już na początku lat 90-tych. Wczesne badania z tego okresu koncentrowały się głównie na D-rybozie jako pomocnej w technikach radiologicznych, takich jak skanowanie talem, które wskazują obszary niedokrwienia w sercu. Naukowcy zauważyli, że po dożylnym podaniu D-rybozy, mogli zobaczyć o wiele więcej obszarów mięśnia sercowego. Było to możliwe ponieważ znacznie więcej krwi przenikało przez te tkanki![6,20]
Zbyt często osoby z chorobą wieńcową mają ograniczoną mobilność lub nie są w stanie wykonywać umiarkowanych ćwiczeń z powodu takich ograniczeń jak brak energii. Niemieccy naukowcy odkryli, że podanie D-rybozy zwiększa tolerancję wysiłku u osób z ciężką chorobą wieńcową i przewlekłym niedokrwieniem serca.[10] Wzrost wytrzymałości (tolerancji wysiłkowej) zaobserwowano po zaledwie 3 dniach podawania pacjentom doustnej dawki 60 gramów dziennie w formie czterech podzielonych dawek.
W ostatnich latach, inna niemiecka grupa naukowców wykazała, że D-ryboza może poprawić czynność serca (jest to widoczne na echokardiogramach) przy jednoczesnej poprawie jakości życia pacjentów z zastoinową niewydolnością serca.[21]
Poprzez regenerację cząsteczek energii ATP oraz zwiększenie poziomu energii w mięśniu sercowym, D-ryboza poprawia kurczliwość mięśnia sercowego – co jest niezbędne do skutecznego pompowania krwi do płuc i całego organizmu.[22,23]
Pacjenci po jednym lub większej ilości ataków serca otrzymywali dożylnie D-rybozę. Naukowcy zaobserwowali, że u pacjentów tych D-ryboza zwiększała liczbę segmentów serca o dobrej kurczliwości, a to jest widocznym wskaźnikiem poprawy jego funkcji.[24]
W niedawnym badaniu pacjentów z zaawansowaną zastoinową niewydolnością serca i ekstremalną nietolerancją wysiłku fizycznego wykazano, że uzupełnianie poziomu energii w mięśniu sercowym poprzez zastosowanie D-rybozy przynosi także dodatkowe korzyści.[25] Pacjentom podawano D-rybozę w dawce 15 gramów dziennie w trzech dawkach. U wszystkich pacjentów stwierdzono imponującą poprawę zdolności oddychania i wentylacji płuc oraz 44% poprawę w klasyfikacji niewydolności serca! Zmiany te były bardzo znaczące. Sprawiły one bowiem. że grupa ciężko chorych pacjentów mogła poruszać się swobodniej i z większym komfortem.
Neuroprotekcja
D-ryboza wykazuje unikalne działanie ochronne wobec komórek mózgowych.
W jednym z badań naukowych przeprowadzonych w ostatnich latach kardiolodzy ujawnili, że D-ryboza nie tylko poprawia czynność serca i przepływ krwi, ale wykazuje również głęboki wpływ na tkankę mózgową w sytuacji kiedy obserwuje się niskie ciśnienie krwi, które może wystąpić po zawale serca.[23] D-ryboza zmniejszała również ekspresję białka, które powoduje śmierć komórek mózgowych pozbawionych przepływu krwi. Może ona zatem stanowić swego rodzaju "koło ratunkowe" w przypadku udaru.[23]
Neuroprotekcyjne działanie D-rybozy jest niezwykle istotne, gdyż zawały serca i udary w ogromnym stopniu przyczyniają się do związanego z wiekiem pogorszenia funkcji poznawczych, a zjawisko to jest niestety dosyć powszechne.
Neuroprotekcyjne korzyści wynikające ze stosowania D-rybozy mogą częściowo wynikać z jej przeciwutleniającego działania.[7,26] Jednak tym, co budzi entuzjazm wśród naukowców jest zdolność D-rybozy do przywracania poziomu energii w tkankach w których doszło do deficytów energetycznych.
Suplementacja D-rybozy zwiększa dostępne ilości ATP w tkance mózgowej oraz w mięśniu sercowym.[27] Jest to bardzo ważne, ponieważ mózg zużywa ogromną część całkowitych zasobów energetycznych organizmu.
Co musisz wiedzieć: D-RYBOZA: ZWIĘKSZENIE ENERGII KOMÓRKOWEJ
- Zarządzanie energią komórkową cieszy się coraz większym zainteresowaniem lekarzy opiekujących się pacjentami z chorobami układu krążenia i wieloma innymi schorzeniami związanymi z wiekiem. Zmniejszenie zdolności komórek do wykorzystania dostępnej energii naraża tkanki na zwiększone ryzyko uszkodzenia przez utleniacze i reakcje zapalne oraz zmniejsza wydolność narządów.
- D-ryboza ma kluczowe znaczenie dla metabolizmu energetycznego. Tworzy ona swego rodzaju szkielet cząsteczki ATP, której komórki używają do przenoszenia energii. Uszkodzenie komórek przez utleniacze, stany zapalne i uszkodzenia niedokrwienno-reperfuzyjne powoduje utratę ATP i zwiększenie podatności na choroby.
- Suplementacja D-rybozy przywraca komórkowy ATP do normalnego poziomu, zapewniając tym samym potężne działanie ochronne w chorobach układu krążenia, również po zawale serca, przy zastoinowej niewydolności serca czy udarze.
- Suplementacja D-rybozy jest również obiecująca w leczeniu chorób nerek, a także fibromialgii i zespołu niespokojnych nóg.
- Nowe odkrycia dotyczące D-rybozy sprawiają, że znalazła się ona w centrum uwagi w kontekście tego, jak rozumiemy związek pomiędzy zarządzaniem energią a chorobami przewlekłymi.
Fibromialgia
Fibromialgia i zespół chronicznego zmęczenia to stany, które często występują razem. Oba te schorzenia mają wspólną przyczynę.[28]
Istnieje szereg dowodów naukowych potwierdzających fakt, że przyczyną obu wyżej wspomnianych schorzeń jest wadliwa produkcja ATP.[28-30] D-ryboza wydaje się być najlepszą opcją terapeutyczną dla osób cierpiących na fibromialgię i zespół chronicznego zmęczenia. Opublikowane studium przypadku wykazało, że po suplementacji D-rybozy u kobiety ze zdiagnozowaną fibromialgią objawy choroby uległy zauważalnej redukcji.[31]
Pacjentka nie reagowała na wcześniej podawane leki. Lekarze prowadzący podjęli decyzję o podaniu jej D-rybozy właśnie z powodu jej zdolności zwiększania energii.
Wkrótce potem przeprowadzono większe badanie, w którym udział wzięło 41 osób ze zdiagnozowaną fibromialgią lub zespołem chronicznego zmęczenia.[28] Uczestnicy badania otrzymywali 5 gramów D-rybozy trzy razy dziennie, aż do osiągnięcia w sumie 280 gramów.
U wszystkich uczestników badania nastąpiła znaczna poprawa we wszystkich pięciu kategoriach standardowego wyniku: energia, sen, jasność umysłu, intensywność bólu i dobre samopoczucie.[28] Pacjenci zgłaszali średnio 45% wzrost poziomu energii.
Podczas gdy fibromialgia i zespół chronicznego zmęczenia są skomplikowanymi dla naukowców schorzeniami, to zaprezentowane wyżej odkrycia dają prawdziwą nadzieję na skuteczną pomoc w przypadku osób cierpiących na oba te schorzenia.
Zespół niespokojnych nóg
Zespół niespokojnych nóg (RLS) jest powszechnym zaburzeniem, które dotyka aż 15% populacji USA i jest na tyle poważne, że u ponad jednej trzeciej tych osób konieczne jest rozpoczęcie leczenia.[32,33]
Schorzenie to obejmuje niekontrolowany przymus poruszania nogami, któremu towarzyszą nieprzyjemne odczucia. Objawy te zazwyczaj nasilają się w nocy.[33] Zaledwie kilka leków przynosi częściowe złagodzenie zespołu niespokojnych nóg ale niektóre leki wręcz zaostrzają to schorzenie.[32,33]
Zaburzony metabolizm energetyczny jest najprawdopodobniej jedną z możliwych przyczyn zespołu niespokojnych nóg. U osób cierpiących na zespół niespokojnych nóg stwierdzono niski poziom adenozyny - cząsteczki ATP zawierającej D-rybozę.[34]
Na podstawie tej obserwacji przeprowadzono badanie, w którym objawy dzienne zostały wyeliminowane, a objawy nocne znacznie zmniejszone. Podczas badania stosowano dzienną dawkę 15 gramów D-rybozy. Dawka ta była podzielona na 3 dawki 5 gramów podawane wraz ze śniadaniem, obiadem i kolacją. [26]
Za wcześnie, aby jednoznacznie stwierdzić, że D-ryboza leczy zespół niespokojnych nóg. Jednak obiecujące wyniki badań naukowych w połączeniu z całkowitym brakiem skutków ubocznych - uzasadniają dalsze badania tym składnikiem.
Co musisz wiedzieć: NIEUZASADNIONY STRACH: CZY D-RYBOZA MOŻE POWODOWAĆ GLIKACJĘ?
Obecnie powszechnie przyjmuje się, że suplementacja D-rybozy zapewnia wiele korzyści zdrowotnych, szczególnie w zakresie zarządzania energią komórkową.
W kilku ostatnich publikacjach podniesiono jednak kwestię, czy D-ryboza (jest to cukier) może przyczynić się do rozwoju szkodliwych produktów końcowych zaawansowanej glikacji.[40-43]
Prawda wydaje się być prosta: jak każdy cukier, ryboza może faktycznie powodować glikację białek, co prowadzi do uszkodzenia tkanek.[42] Gdy ryboza jest podawana eksperymentalnie w takiej samej wysokiej dawce jak glukoza, to szybko powoduje ona sieciowanie białek, które jest wynikiem glikacji.[40]
W wyżej wspomnianych badaniach wykorzystywano jednak sztucznie wysokie dawki i stężenia rybozy. Tak wysokie poziomy rybozy nigdy nie są spotykane u ludzi - nawet po suplementacji dużymi dawkami.
W badaniu z udziałem ludzi dotyczącym suplementacji D-rybozy w dawkach 20 i 53 gramów w ciągu 4 godzin, szczytowe poziomy rybozy w surowicy wzrosły odpowiednio do zaledwie 4,8 mg/dl i 81,7 mg/dl.[44]
Dawki zastosowane w eksperymentach dotyczących glikacji były znacznie wyższe - do 30 razy wyższe, niż te osiągalne w ludzkiej krwi![42,43]
W eksperymencie wykazującym, że D-ryboza indukowała glikację i upośledzała orientację przestrzenną u myszy, zastosowane stężenia rybozy były równoważne poziomom we krwi od 150 do 750 mg/dl, czyli znacznie wyższym, niż te stosowane w badaniach z udziałem ludzi.[43,44]
Naukowcy starający się wykazać, że glikacja indukowana rybozą może nasilać uszkodzenia chrząstki w zwierzęcym modelu choroby zwyrodnieniowej stawów, wykazali jednoznacznie, że nawet bezpośrednie wstrzyknięcie rybozy do stawu nie było w stanie wywołać wystarczającej glikacji, aby spowodować uraz![45,46]
Dawki stosowane podczas badań nad D-rybozą opisane w tym artykule (od 15 do 60 gramów dziennie w dawkach podzielonych) nie są w stanie spowodować wystarczająco wysokiego stężenia rybozy w surowicy, aby nawet zbliżyć się do ryzyka nadmiernej glikacji zgłaszanej w badaniach laboratoryjnych.[44]
Ponadto, w większości badań z udziałem ludzi zalecano podzielenie całkowitej dawki D-rybozy na trzy dzienne dawki. Takie podejście daje jeszcze większą pewność, że poziomy D-rybozy w surowicy pozostaną na bezpiecznym poziomie.
Ochrona nerek
Podobnie jak przez mózg i serce, także przez nerki przepływa spora ilość krwi. Fakt ten czyni nerki również podatnymi na uszkodzenia spowodowane mechanizmami niedokrwienno-reperfuzyjnymi, utratą i przywróceniem przepływu krwi.
Tego typu uszkodzenia nerek mogą wystąpić w wyniku urazu lub podczas jakiejkolwiek poważnej operacji lub też w wyniku chorób przewlekłych takich jak choroby układu krążenia czy cukrzyca.[35-37]
Istnieje coraz więcej dowodów na to, że aktywacja immunologiczna i odpowiedź organizmu na czynniki zapalne po tego typu urazach nerek powodują są odpowiedzialne za większość uszkodzeń nerek, zwłaszcza u osób z cukrzycą.[12,38] Adenozyna, która jest częściowo wytwarzana z D-rybozy, jest ważnym regulatorem funkcji nerek i jest szczególnie ważna podczas urazów.[39] Wyżej wspomniane obserwacje oraz dotychczasowa wiedza na temat o D-rybozy jako przeciwutleniaczu i środku przeciwzapalnym, spowodowały duże zainteresowanie możliwościami D-rybozy wśród naukowców zajmujących się badaniem nerek.
Japońscy naukowcy przeprowadzili badania nad D-rybozą jako środkiem chroniącym nerki. Zauważyli oni, że u szczurów poddanych reperfuzji niedokrwiennej nerek — podobnej do tej, która może wystąpić podczas poważnej operacji — D-ryboza znacznie ograniczała uwalnianie cytokin zapalnych[12]. Ponadto zaobserwowano poprawę zarówno funkcji jak i wyglądu nerek po urazie.
Wykazano również, że D-ryboza zmniejsza aktywację neutrofili - wszechobecnych białych krwinek, które jako pierwsze docierają na miejsce urazu, ale które również uwalniają toksyczne chemikalia i rodniki tlenowe, które mogą powodować dodatkowe szkody.[11]
Naukowcy dopiero zaczynają dostrzegać znaczenie D-rybozy dla zdrowia nerek.
Podsumowanie
D-ryboza jest niezbędnym składnikiem systemów zarządzania energią komórkową organizmu człowieka. Dodatkowo wykazuje ona właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne i regulujące geny. W połączeniu, właściwości te sprawiają, że D-ryboza jest niezwykle interesująca dla myślących przyszłościowo klinicystów a także pacjentów.
D-ryboza wykazuje działanie kardioprotekcyjne — nawet w późnej fazie procesu chorobowego, już po zawale serca i kiedy rozwija się niewydolność serca. D-ryboza pomaga choremu mięśniowi sercowemu zmaksymalizować jego wysiłek i poprawia przepływ krwi do pozbawionej tlenu tkanki serca.
Suplementy D-rybozy są wciąż badane pod kątem podobnych korzyści dla mózgu i nerek, jednak ostatnie badania w tym zakresie są bardzo obiecujące. Nawet w przypadku schorzeń trudnych do leczenia takich jak fibromialgia i zespół niespokojnych nóg, D-ryboza może okazać się skuteczną terapią.
Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Miyoshi N, Oubrahim H, Chock PB, Stadtman ER. Age-dependent cell death and the role of ATP in hydrogen peroxide-induced apoptosis and necrosis. Proc Natl Acad Sci USA. 2006 Feb 7;103(6):1727-31. Epub 2006 Jan 27.
- Kohlhaas M, Maack C. Interplay of defective excitation-contraction coupling, energy starvation, and oxidative stress in heart failure. Trends Cardiovasc Med. 2011 Apr;21(3):69-73.
- Available at: http://naturalmedicinejournal.net/pdf/nmj_feb10_np.pdf. Accessed July 23, 2012.
- Barsotti C, Ipata PL. Pathways for alpha-D-ribose utilization for nucleobase salvage and 5-fluorouracil activation in rat brain. Biochem Pharmacol. 2002 Jan 15;63(2):117-22.
- Omran H, McCarter D, St Cyr J, Luderitz B. D-ribose aids congestive heart failure patients. Exp Clin Cardiol. 2004 Summer;9(2):117-8.
- Perlmutter NS, Wilson RA, Angello DA, Palac RT, Lin J, Brown BG. Ribose facilitates thallium-201 redistribution in patients with coronary artery disease. J Nucl Med. 1991 Feb;32(2):193-200.
- Seifert JG, Subudhi AW, Fu MX, et al. The role of ribose on oxidative stress during hypoxic exercise: a pilot study. J Med Food. 2009 Jun;12(3):690-3.
- Freeman ML, Mertens-Talcott SU, St Cyr J, Percival SS. Ribose enhances retinoic acid-induced differentiation of HL-60 cells. Nutr Res. 2008 Nov;28(11):775-82.
- Ferrari R, Pepi P, Ferrari F, Nesta F, Benigno M, Visioli O. Metabolic derangement in ischemic heart disease and its therapeutic control. Am J Cardiol. 1998 Sep 3;82(5A):2K-13K.
- Ferrari R, Pepi P, Ferrari F, Nesta F, Benigno M, Visioli O. Metabolic derangement in ischemic heart disease and its therapeutic control. Am J Cardiol. 1998 Sep 3;82(5A):2K-13K.
- Sato H, Ueki M, Asaga T, Chujo K, Maekawa N. D-ribose attenuates ischemia/reperfusion-induced renal injury by reducing neutrophil activation in rats. Tohoku J Exp Med. 2009 May;218(1):35-40.
- Nishiyama J, Ueki M, Asaga T, Chujo K, Maekawa N. Protective action of D-ribose against renal injury caused by ischemia and reperfusion in rats with transient hyperglycemia. Tohoku J Exp Med. 2009 Nov;219(3):215-22.
- Pauly DF, Pepine CJ. D-Ribose as a supplement for cardiac energy metabolism. J Cardiovasc Pharmacol Ther. 2000 Oct;5(4):249-58.
- Pliml W, von Arnim T, Stablein A, Hofmann H, Zimmer HG, Erdmann E. Effects of ribose on exercise-induced ischaemia in stable coronary artery disease. Lancet. 1992 Aug 29;340(8818): 507-10.
- Kendler BS. Supplemental conditionally essential nutrients in cardiovascular disease therapy. J Cardiovasc Nurs. 2006 Jan-Feb;21(1):9-16.
- Sinatra ST. Metabolic cardiology: an integrative strategy in the treatment of congestive heart failure. Altern Ther Health Med. 2009 May-Jun;15(3):44-52.
- Lopaschuk GD. Treating ischemic heart disease by pharmacologically improving cardiac energy metabolism. Presse Med. 1998 Dec 12;27(39):2100-4.
- Pauly DF, Johnson C, St Cyr JA. The benefits of ribose in cardiovascular disease. Med Hypotheses. 2003 Feb;60(2):149-51.
- Sinatra ST. Metabolic cardiology: the missing link in cardiovascular disease. Altern Ther Health Med. 2009 Mar-Apr;15(2):48-50.
- Hegewald MG, Palac RT, Angello DA, Perlmutter NS, Wilson RA. Ribose infusion accelerates thallium redistribution with early imaging compared with late 24-hour imaging without ribose. J Am Coll Cardiol. 1991 Dec;18(7):1671-81.
- Omran H, Illien S, MacCarter D, St Cyr J, Luderitz B. D-Ribose improves diastolic function and quality of life in congestive heart failure patients: a prospective feasibility study. Eur J Heart Fail. 2003 Oct;5(5):615-9.
- Omran H, McCarter D, St Cyr J, Luderitz B. D-ribose aids congestive heart failure patients. Exp Clin Cardiol. 2004 Summer;9(2):117-8.
- Schneider HJ, Rossner S, Pfeiffer D, Hagendorff A. D-ribose improves cardiac contractility and hemodynamics, and reduces expression of c-fos in the hippocampus during sustained slow ventricular tachycardia in rats. Int J Cardiol. 2008 Mar 28;125(1):49-56.
- Sawada SG, Lewis S, Kovacs R, et al. Evaluation of the anti-ischemic effects of D-ribose during dobutamine stress echocardiography: a pilot study. Cardiovasc Ultrasound. 2009;7:5.
- MacCarter D, Vijay N, Washam M, Shecterle L, Sierminski H, St Cyr JA. D-ribose aids advanced ischemic heart failure patients. Int J Cardiol. 2009 Sep 11;137(1):79-80.
- Chigrinskiy EA, Conway VD. Protective effect of D-ribose against inhibition of rats testes function at excessive exercise. Journal of Stress Physiology & Biochemistr. 2011;7(3):242-9.
- Barsotti C, Ipata PL. Pathways for alpha-D-ribose utilization for nucleobase salvage and 5-fluorouracil activation in rat brain. Biochem Pharmacol. 2002 Jan 15;63(2):117-22.
- Teitelbaum JE, Johnson C, St Cyr J. The use of D-ribose in chronic fatigue syndrome and fibromyalgia: a pilot study. J Altern Complement Med. 2006 Nov;12(9):857-62.
- Eisinger J, Plantamura A, Ayavou T. Glycolysis abnormalities in fibromyalgia. J Am Coll Nutr. 1994 Apr;13(2):144-8.
- Le Goff P. Is fibromyalgia a muscle disorder? Joint Bone Spine. 2006 May;73(3):239-42.
- Gebhart B, Jorgenson JA. Benefit of ribose in a patient with fibromyalgia. Pharmacotherapy. 2004 Nov;24(11):1646-8.
- Martin CM. The mysteries of restless legs syndrome. Consult Pharm. 2007 Nov;22(11):907-24.
- Bayard M, Avonda T, Wadzinski J. Restless legs syndrome. Am Fam Physician. 2008 Jul 15;78(2):235-40.
- Guieu R, Sampieri F, Pouget J, Guy B, Rochat H. Adenosine in painful legs and moving toes syndrome. Clin Neuropharmacol. 1994 Oct;17(5):460-9.
- Laisalmi-Kokki M, Pesonen E, Kokki H, et al. Potentially detrimental effects of N-acetylcysteine on renal function in knee arthroplasty. Free Radic Res. 2009 Jul;43(7):691-6.
- Siems W, Quast S, Carluccio F, et al. Oxidative stress in chronic renal failure as a cardiovascular risk factor. Clin Nephrol. 2002 Jul;58 Suppl 1:S12-9.
- Yan SF, Ramasamy R, Schmidt AM. The receptor for advanced glycation endproducts (RAGE) and cardiovascular disease. Expert Rev Mol Med. 2009;11:e9.
- Jang HR, Ko GJ, Wasowska BA, Rabb H. The interaction between ischemia-reperfusion and immune responses in the kidney. J Mol Med. 2009 Sep;87(9):859-64.
- Vallon V, Osswald H. Adenosine receptors and the kidney. Handb Exp Pharmacol. 2009 (193):443-70.
- Mentink CJ, Hendriks M, Levels AA, Wolffenbuttel BH. Glucose-mediated cross-linking of collagen in rat tendon and skin. Clin Chim Acta. 2002 Jul;321(1-2):69-76.
- Kuo TY, Huang CL, Yang JM, et al. The role of ribosylated-BSA in regulating PC12 cell viability. Cell Biol Toxicol. 2012 Aug;28(4): 255-67.
- Wei Y, Han CS, Zhou J, Liu Y, Chen L, He RQ. d-ribose in glycation and protein aggregation. Biochim Biophys Acta. 2012 Apr;1820(4):488-94.
- Han C, Lu Y, Wei Y, Liu Y, He R. D-ribose induces cellular protein glycation and impairs mouse spatial cognition. PLoS One. 2011;6(9):e24623.
- Gross M, Zollner N. Serum levels of glucose, insulin, and C-peptide during long-term D-ribose administration in man. Klin Wochenschr. 1991 Jan 4;69(1):31-6.
- Vos PA, Degroot J, Barten-van Rijbroek AD, et al. Elevation of cartilage AGEs does not accelerate initiation of canine experimental osteoarthritis upon mild surgical damage. J Orthop Res. 2012 Mar 2.
- Willett TL, Kandel R, De Croos JN, Avery NC, Grynpas MD. Enhanced levels of non-enzymatic glycation and pentosidine crosslinking in spontaneous osteoarthritis progression. Osteoarthritis Cartilage. 2012 Jul;20(7):736-44.