Refluks - zatrzymaj jego śmiertelne konsekwencje
Wielu z nas skarży się na refluks (zgaga) i jego objawy co najmniej raz w tygodniu. Aż 10-30% Amerykanów i Europejczyków może cierpieć na symptomy choroby refluksowej przełyku (GERD).1
Pomimo że choroba refluksowa przełyku powszechnie leczona jest inhibitorami pompy protonowej, preparatami takimi jak Nexium ® i Prilosec ®2, wielu pacjentów nie odczuwa pożądanej ulgi. Czasami - w wyniku ich stosowania - może pojawić się odbijanie związane z zapaleniem błony śluzowej żołądka, rozwój infekcji Helicobacter pylori lub wystąpienie innych działań niepożądanych.3 Leki, które blokują wydzielanie kwasu wiążą się również z powstaniem niedoborów żywieniowych, złamaniami kości, zakażeniami, a nawet objawami odstawienia.4
Pomimo, że leki z grupy inhibitorów pompy protonowej przynoszą w naszym odczuciu pewną ulgę w odniesieniu do złagodzenia objawów zgagi, trudności w połykaniu, zapalenia krtani, kaszlu czy erozji zębów 5, należy pamiętać, że sam refluks może prowadzić nawet do śmierci. Osoby cierpiące na długotrwałe i poważne symptomy choroby są 43 razy bardziej narażone na rozwój nowotworu przełyku!6
Głównym powodem, dla którego inhibitory pompy protonowej nie zapewniają całkowitej ulgi jest fakt, że choroba refluksowa przełyku (GERD) nie jest spowodowana przez nadmierne wydzielanie kwasu, a pojawia się gdy zwieracz pomiędzy żołądkiem a przełykiem nie zamyka się prawidłowo. W rezultacie, niestrawiony pokarm i płyn, żółć, enzymy trawienne oraz kwasy żołądkowe dostają się do przełyku, gdzie mogą wyrządzić znaczne szkody.
Ponieważ problem choroby refluksowej przełyku nie dotyczy jedynie kwasów żołądkowych, leki hamujące ich wydzielanie nie są wystarczające aby zapewnić optymalną ulgę.
W tym artykule szerzej przyjrzymy się unikalnej metodzie leczenia - alginianami tworzącymi swego rodzaju "ponton"7, zapewniającymi całkowitą ulgę i ochronę przed tym chronicznym problemem, który dotyka wiele osób. 8
Nowatorskie podejście: refluks - fizyczna blokada
Istnieje szereg okoliczności zwiększających prawdopodobieństwo pojawienia się refluksu - zaburzenia, w którym dolny zwieracz przełyku nie domyka się prawidłowo, co umożliwia zarzucanie ostrej zawartości żołądka do delikatnej wyściółki przełyku i gardła.
Tymczasowy refluks może pojawić się w okresie ciąży, natomiast w przypadku otyłości - może stać się problem przewlekłym. 9
Szacuje się, że liczba osób dotkniętych refluksem, zwiększa się wraz ze wzrostem występowania czynników ryzyka takich jak cukrzyca10, astma11, nadwaga12 i częste zażywanie ibuprofenu, niektórych leków rozluźniających mięśnie, czy regulujących ciśnienie krwi.13
Nowe odkrycia wykazują, że problem refluksu, jak i powodowanego przez niego nowotworu, da się rozwiązać w pewien unikalny sposób.
Kapsułki zawierające tworzący "ponton" alginian i wodorowęglany 14, tworzą tymczasową, fizyczną barierę, która zapobiega zarzucaniu treści żołądkowej do przełyku, chroniąc w ten sposób jej delikatną tkankę.
Alginian tworzący "ponton"
Aby przynieść ulgę osobom cierpiącym na chorobę refluksową przełyku (GERD), niezbędna jest strategia, która obejmuje nie tylko hamowanie wydzielania kwasów w żołądku ale skierowana jest na zatrzymanie refluksu kwasowego, enzymowego, żółciowego i pokarmowego.15 Wielu pacjentów chorujących na chorobę refluksową może cierpieć zarówno na cofanie się treści pokarmowej jak i kwasów żołądkowych. Tworzący "ponton" alginian redukuje częstotliwość pojawiania się obu typów.
Jak wykazano, dzięki unikalnemu mechanizmowi działania, alginian zaczyna pracować w przeciągu kilku sekund od zażycia, tworząc barierę, która utrzymuje się w żołądku przez godziny, zapewniając dłuższą ulgę od tradycyjnych środków zobojętniających kwas.16
Zwiększając swoją objętość w żołądku preparat niweluje nadmiar kwasu, uszkadzającego przełyk oraz tworzy barierę o neutralnym pH, która zmniejsza częstotliwość pojawiania się objawów refluksu. Oto jak działa:
- Kwas alginowy, będący składnikiem formuły, jest suchym proszkiem pochodzącym z alg brązowych. Przy kontakcie z cieczą i kwasem w żołądku, tworzy gęsty żel.17
- Drugim składnikiem produktu jest soda - wodorowęglan potasu. W kontakcie z kwasem żołądkowym, wytwarza pęcherzyki dwutlenku węgla, które zostają uwięzione w żelu.18 Rosnące pęcherzyki przekształcają gęsty żel w pianę, która unosi się na zawartości żołądka jak swego rodzaju ponton.19
Naukowcy wykazali, że tak uformowany "ponton" ulega następnie przemieszczeniu do dolnej części przełyku20 tworząc barierę, która uniemożliwia przedostaniu się kwasu i innych treści żołądka do przełyku.21
Jednocześnie, wodorowęglan znajdujący się w mieszaninie, reaguje z kwasem żołądkowym i wytwarza dwutlenek węgla, co wspomaga bezpośrednie neutralizowanie kwaśnego odczynu żołądka. Stanowi to dodatkowy mechanizm wspierający, który redukuje skutki zgagi.22
Proces formowania ochronnego pontonu pojawia się w przeciągu minuty, jednak on sam może przetrwać w żołądku cztery godziny.23
- Leki z grupy inhibitorów pompy protonowej nie zawsze zapewniają wystarczającą poprawę w odniesieniu do refluksu kwasowego. Mogą one powodować tzw. odbicia przy zapaleniu błony śluzowej żołądka, infekcje H. pylori lub C. difficile oraz zwiększać ryzyko niedoborów żywieniowych, złamania kości i innych komplikacji.
- choroba refluksowa powoduje zgagę, trudności w połykaniu, zapalenie krtani, kaszel, astmę i erozję zębów.
- Długotrwałe i ciężkie przypadki choroby refluksowej wiążą się z 43 razy większym ryzykiem zachorowania na nowotwór przełyku.
- Leki z grupy inhibitorów pompy protonowej nie zapewniają całkowitej ulgi, ponieważ choroba refluksowa nie jest spowodowana z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego, a zaburzeniem związanym ze zwieraczem pomiędzy żołądkiem a przełykiem. Doprowadza to do zarzucania niestrawionego płynu/pokarmu, żółci, enzymów trawiennych i kwasów żołądkowych do przełyku, gdzie mogą wyrządzić znaczne szkody.
- Choroba refluksowa przełyku jest silnym czynnikiem ryzyka rozwoju gruczolakoraka przełyku, który jest znacznie bardziej odporny na leczenie niż płaskonabłonkowy nowotwór przełyku.
- Tworzący ponton alginian, który blokuje zarzucanie treści żołądka do przełyku to unikalne i skuteczne podejście, zapewniające zarówno ulgę jak i optymalną ochronę przeciwnowotworową.
Skuteczność alginianu udowodniona w badaniach prowadzonych na ludziach
Wyniki badań wykazały, że pojedyncza dawka ciekłego alginianu zapewnia działanie łagodzące już w przeciągu 65-66 sekund od zażycia! Ponad 82% pacjentów określiło, że produkt daje "natychmiastowy" efekt chłodzenia, a 100% badanych doświadczyło ulgi w objawach zgagi w przeciągu zaledwie 3,3 minuty.24
W kolejnych próbach naukowcy wykorzystali zaawansowany sprzęt monitorujący, który wykazał, że 20 ml alginianu utrzymuje przełyk w bezkwasowym zakresie prawie trzy razy dłużej niż w przypadku placebo. Co więcej częstotliwość pojawiania się refluksu pokarmowego została zredukowana o połowę.25
W 2014 roku, randomizowane, podwójnie ślepe, badanie kliniczne przeprowadzone na 110 pacjentach cierpiących na chorobę refluksowa przełyku wykazało, że w trakcie 7 kolejnych dni leczenia, formuła zawierającą alginian zapewniła znaczne zmniejszenie objawów dyspeptycznych jak i refluksu. 26
Równie imponujące wyniki zaobserwowano podczas eksperymentu porównującego działanie alginianu do leków zobojętniających oraz placebo.
Znaczną różnice w obiektywnej ocenie na podstawie wyglądu i stanu krtani, wykazano pomiędzy grupą uczestników przyjmujących 10 ml zawiesiny alginianu cztery razy dziennie po posiłku i przed snem, a pacjentami zażywającymi placebo.27
Kolejne badania porównujące wyniki terapii Propulsidem ® (cyzapryd)28 i blokerem kwasu Prilosec ® (omeprazol) a działaniem alginianu również ujawniły znaczne zmniejszenie nasilenia objawów refluksu żołądkowo-przełykowego.29
Propulsid ® usunięto z rynku Stanów Zjednoczonych po wykazaniu, że powoduje zaburzenia rytmu serca, odpowiadając za ponad 70 zgonów zgłoszonych w latach 1993 - 1999.30 Efekty uboczne pojawiają się również przy stosowaniu Prilosec ®.31 Dobrą wiadomością jest fakt, że przeprowadzone w 2012 roku badanie opublikowane w BMC Gastroenterology wykazało, że terapia alginianem może być odpowiednikiem Prilosec ®.32
W istocie, badania regularnie ujawniają, że alginian cechuje nie tylko ponadprzeciętna skuteczność, ale także zapewnianie ulgi znacznie szybciej, niż w przypadku leków farmaceutycznych.33
Ogromną zaletą jego działania jest tworzenie fizycznej bariery, która chroni przełyk, nie tylko przed kwasem żołądkowym ale również przed enzymami trawiennymi, żółcią, zarzucaniem płynów i pokarmów. Natomiast leki z grupy inhibitorów pompy protonowej hamują jedynie produkcję kwasu żołądkowego.
Profilaktyka nowotworu przełyku wywołanego przez refluks
Wiele osób sprowadza problem choroby refluksowej przełyku (GERD) jedynie do bólu i podrażnienia, innymi słowy do dyskomfortu. Jednak schorzenie to jest głównym czynnikiem ryzyka nowotworu przełyku, którego wskaźnik szybko rośnie.34
Nowotwór przełyku najczęściej dotyka mężczyzn rasy białej w wieku powyżej 50 lat, palaczy, osób otyłych, a w szczególności pacjentów cierpiących na częste objawy refluksu żołądkowo-przełykowego.35
Wyniki testów ujawniły, że badani z nawracającymi objawami są 7,7-krotnie bardziej narażeni na rozwój nowotworu przełyku, natomiast osoby cierpiący na poważne i długotrwałe symptomy choroby aż 43,5-krotnie!36
Co gorsza, zachorowalność na gruczolakoraka rośnie szybciej w stosunku do płaskonabłonkowego nowotworu przełyku 37, który był kiedyś dwukrotnie bardziej powszechny.
Do rozwoju płaskonabłonkowego nowotworu w dużej mierze przyczynia się palenie papierosów i nadmierne picie alkoholu, a także rzadkie spożywania surowych warzyw i owoców.38 Natomiast gruczolakorak przełyku częściej dotyka osoby cierpiące na częste symptomy refluksu.39
Równie alarmujący jest fakt, że gruczolakorak przełyku jest znacznie bardziej oporny na leczenie chemioterapią, co potwierdził w 2015 roku japoński zespół medyczny.40
Niebezpieczeństwo stosowania typowych leków
Gdy zwieracz w dole przełyku nie domyka się poprawnie, treść żołądka - kwasy żołądkowe i pokarm, przedostają się do przełyku, wywołując zgagę i uszkodzenia delikatnej wyściółki. Leki z grupy inhibitorów pompy protonowej, takie jak Prilosec ®, hamują wydzielanie kwasu żołądkowego, zapewniając ulgę.41 Jednakże, ciągłe blokowanie uwalniania kwasu lekami utrudnia trawienie i wchłaniania kluczowych składników odżywczych.42 Ostatecznie doprowadza to do zmiany równowagi pH i niedoboru m.in. witaminy B12, żelaza, wapnia, magnezu 43, kwasu foliowego44 i cynku.45
Najpowszechniejsze skutki uboczne stosowania leków z grupy inhibitorów pompy protonowej:
- blokowanie uwalniania glikoproteiny zwanej "czynnikiem wewnętrznym", co uniemożliwia wchłanianie witaminy B12;
- hamowanie wchłaniania żelaza z diety 46, co w dłuższym okresie przyczynia się do niedokrwistości;
- znaczne zmniejszenie absorpcji wapnia ze względu na redukcję stężenia kwasu47;
- aktywny transport magnezu48 w jelitach zostaje zahamowany, co prowadzi do niedoborów i potencjalnie poważnych problemów zdrowotnych;
- hamowanie absorpcji kwasu foliowego49, co powoduje zakłócenia w produkcji nowych komórek niezbędnych dla wzrostu i naprawy organizmu;
- upośledzone wchłanianie cynku50, który jest niezbędny przy wielu reakcjach enzymatycznych w organizmie 51;
- zwiększone ryzyko osteoporozy i złamań kości , m.in. nadgarstka, kręgosłupa i biodra 52;
- zwiększone ryzyko infekcji, w tym zapalenie płuc i C difficile 53 - w wyniku zmniejszenia wydzielania kwasu przez co ewentualnie niestrawiony pokarm dociera do jelita gdzie przyczynia się do wzrostu toksyn i zaburzenia równowagi flory jelitowej;
- odstawienie leku wywołuje odbijanie nadmiernie wydzielanym kwasem 54, co zmusza do powrotu do terapii.
Przeciwdziałanie innym powikłań związanych z chorobą refluksową
Oprócz znacznie większego ryzyka rozwoju mniej uleczalnego rodzaju nowotworu, sukcesywne narażanie przełyku na refluks żołądkowy może spowodować dramatyczne powikłania, które mogą obejmować zmiany w jego funkcjonowaniu. Poważne powikłania choroby refluksowej mogą obejmować zwężenie przełyku 55 lub przełyk Barretta.56
Wśród osób cierpiących na długotrwałą chorobę refluksową, gojenie owrzodzeń może prowadzić do pojawienia się włóknistej tkanki bliznowatej, a także zwężenia przełyku.57 Zwężone odcinki przełyku są zwykle pogrubione, sztywne i mogą zostać skrócone. Częstotliwość ich występowania wśród pacjentów cierpiących na refluks sięga od 10 do 25%.58 Leczenie poważnych przypadków obejmuje mechaniczne rozszerzenie zwężonego obszaru za pomocą stentu czy balonu w połączeniu z terapią niwelującą kwas.59
Przełyk Barretta jest to zmiana składu komórek błony śluzowej przełyku. Prawidłowo, przełyk wyłożony jest warstwą płaskiego nabłonka. W przypadku choroby Barretta, komórki te zastąpione są przez warstwę grubszych komórek cylindrycznych, podobne do tych, które znajdują się na powierzchni wewnętrznej żołądka lub jelit.60 Za główną przyczynę schorzenia uważa się konieczność dostosowania przełyku do przewlekłego narażania na działanie kwasu, wywołanego przez refluks.61
Przełyk Barretta może zwiększyć ryzyko zachorowania na nowotwór - gruczolakoraka przełyku62, którego wskaźnik z roku na rok rośnie.63
Optymalnym sposobem na uniknięcie wywołanych przez refluks komplikacji jest przede wszystkim blokowanie cofania się treści żołądka do przełyku , za pomocą fizycznej bariery, którą tworzy alginian.
Praktyczne wskazówki, które pomogą zapobiec objawom refluksu
Istnieje kilka prostych działań, które mogą zapobiec objawom refluksu zanim konieczna będzie terapia naturalnym związkiem opisanym w artykule, bez konieczności stosowania leków z grupy inhibitorów pompy protonowej. Te praktyczne, kroki zapobiegawcze obejmują:
- wolniejsze spożywanie posiłków,
- spożywanie mniejszych posiłków ale częściej,
- unikanie smażonych potraw,
- ograniczenie spożycia alkoholu,
- unikanie napojów gazowanych,
- obniżenie dawki kofeiny,
- przyjmowanie mniejszej ilości leków zarówno tych na receptę jak i bez,
- obserwacja i ograniczanie tych pokarmów, które potęgują objawy,
- rzucenie palenia,
- nie spożywanie pokarmów na dwie do trzech godzin przed snem,
- utrzymywanie prawidłowego poziomu masy ciała,
- noszenie luźniejszego ubrania,
- kontrolowanie poziomu stresu,
- stosowanie suplementacji enzymów trawiennych, takich jak proteazy i lipazy (w celu szybszego strawienia pokarmu i pozbycia się go z żołądka),
- zażywanie 1-2 łyżeczek octu jabłkowego z wodą i miodem w celu zmniejszenia objawów,
- zażywanie dobrej jakości probiotyków wspomagających utrzymywanie zdrowej równowagi bakterii jelitowych,
Jeśli już stosujesz leki z grupy inhibitorów pompy protonowej, rozważ:
- Wykonanie badania krwi (morfologia krwi, kompleksowy panel metaboliczny), aby wykryć niedobory substancji odżywczych.
- Przyjmowanie wysokiej jakości suplementu wapnia, najlepiej w połączeniu z witaminami K i D3.
- Przyjmowanie wysokiej jakości suplementu multiwitaminowego i mineralnego z dostateczną dawką cynku.
- Leki bez recepty, zobojętniające kwas, mogą być skuteczne w przypadku uszkodzeń żołądka, ale nie wystarczająco tłumią jego działanie, zwłaszcza przy dłuższym użyciu. Preparaty zawierające alginian tworzący "ponton" zapewniają skuteczną, fizyczną barierę chroniącą przed objawami refluksu.
Podsumowanie
Pomimo, że leki z grupy inhibitorów pompy protonowej przynoszą w naszym odczuciu pewną ulgę w odniesieniu do złagodzenia objawów zgagi, trudności w połykaniu, zapalenia krtani, kaszlu czy erozji zębów 64, należy pamiętać, że sam refluks kwasowy może prowadzić nawet do śmierci. Osoby cierpiące na długotrwałe i poważne symptomy choroby są 43 razy bardziej narażone na rozwój nowotworu przełyku!65
Głównym powodem, dla którego inhibitory pompy protonowej nie zapewniają całkowitej ulgi jest fakt, że choroba refluksowa przełyku (GERD) nie jest spowodowana przez nadmierne wydzielanie kwasu, a pojawia się gdy zwieracz pomiędzy żołądkiem a przełykiem nie zamyka się prawidłowo. W rezultacie, niestrawiony pokarm i płyn, żółć, enzymy trawienne oraz kwasy żołądkowe dostają się do przełyku, gdzie mogą wyrządzić znaczne szkody.
Ponieważ problem refluksu nie dotyczy jedynie kwasów żołądkowych, leki hamujące ich wydzielanie nie są wystarczające aby zapewnić optymalną ulgę.
Choroba refluksowa jest silnym czynnikiem ryzyka rozwoju gruczolakoraka przełyku, który jest znacznie bardziej odporny na leczenie, niż płaskonabłonkowy nowotwór przełyku.
Jak wykazano, tworzący "ponton" alginian, fizycznie blokuje zarzucanie treści żołądka do przełyku.
Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.
- Patrick L. Gastroesophageal reflux disease (GERD): a review of conventional and alternative treatments. Altern Med Rev. 2011 Jun;16(2):116-33.
- Röhss K, Hasselgren G, Hedenström H. Effect of esomeprazole 40 mg vs omeprazole 40 mg on 24-hour intragastric pH in patients with symptoms of gastroesophageal reflux disease. Dig Dis Sci. 2002 May;47(5):954-8.
- Richards JB, Goltzman D. Proton pump inhibitors: balancing the benefits and potential fracture risks. CMAJ. 2008 Aug 12;179:306-7.
- Gulmez SE, Holm A, Frederiksen H, et al. Use of proton pump inhibitors and the risk of community-acquired pneumonia: A population-based case control study. Arc Intern Med. 2007 May 14;167(9):950-5.
- Bavishi C, Dupont HL. Systematic review: the use of proton pump inhibitors and increased susceptibility to enteric infection. Aliment Pharmacol Ther. 2011 Dec;34;(11-12):1269-81.
- Fossmark R, Johnsen G, Johanessen E, Waldum HL. Rebound acid hypersecretion after long-term inhibition of gastric acid secretion. Aliment Pharmacol Ther. 2005 Jan 15;21(2):149-54.
- Gray SL, LaCroix AZ, Larson J, et al. Proton pump inhibitors use, hip fracture, and change in bone mineral density in post-menopausal women: results from the Women’s Health Initiative. Arc Intern Med. 2010 May 2010;170(9):765-71.
- Eurich DT, Sadowski CA, Simpson SH, Marrie TJ, Majumdar SR. Recurrent community-acquired pneumonia in patients starting acid-suppressing drugs. Am J Med. 2010 Jan;123(1):47-53.
- Lagergren J, Bergstrom R, Lindgren A, Nyren O. Symptomatic gastroesophageal reflux as a risk factor for esophageal adenocarcinoma. N Engl J Med. 1999 Mar 18;340(11):825-31.
- Sweis R, Kaufman E, Anggiansah A, et al. Post-prandial reflux suppression by a raft-forming alginate (Gaviscon Advance) compared to a simple antacid documented by magnetic resonance imaging and pH-impedance monitoring: mechanistic assessment in healthy volunteers and randomised, controlled, double-blind study in reflux patients. Aliment Pharmacol Ther. 2013 Jun;37(11):1093-102.
- Mandel KG, Daggy BP, Brodie DA, Jacoby HI. Review article: alginate-raft formulations in the treatment of heartburn and acid reflux. Aliment Pharmacol Ther. 2000 Jun;14(6):669-90.
- Ranjitkar S, Kaidonis JA, Smales RJ. Gastroesophageal reflux disease and tooth erosion. Int J Dent. 2012;2012:479850.
- Available at: http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/gerd/basics/risk-factors/con-20025201. Accessed March 5, 2015.
- Available at: http://www.webmd.com/heartburn-gerd/guide/what-is-acid-reflux-disease#1. Accessed March 5, 2015.
- Washington N, Steele RJ, Jackson SJ, Washington C, Bush D. Patterns of food and acid reflux in patients with low-grade oesophagitis—the role of an anti-reflux agent. Aliment Pharmacol Ther. 1998 Jan;12(1):53-8.
- Quartarone G. Gastroesophageal reflux in pregnancy: a systematic review on the benefit of raft forming agents. Minerva Ginecol. 2013 Oct;65(5):541-9.
- Chatfield S. A comparison of the efficacy of the alginate preparation, Gaviscon Advance, with placebo in the treatment of gastro-oesophageal reflux disease. Curr Med Res Opin. 1999;15(3):152-9.
- Bordin DS, Masharova AA, Firsova LD, Kozhurina TS, Safonova OV. Evaluation of action, efficacy, and onset dynamics of a single dose of alginates in patients with heartburn and GERD. Eksp Klin Gastroenterol. 2009(4):77-85.
- Thomas E, Wade A, Crawford G, Jenner B, Levinson N, Wilkinson J. Randomised clinical trial: relief of upper gastrointestinal symptoms by an acid pocket-targeting alginate-antacid (Gaviscon Double Action)—a double-blind, placebo-controlled, pilot study in gastro-oesophageal reflux disease. Aliment Pharmacol Ther. 2014 Mar;39(6):595-602.
- McGlashan JA, Johnstone LM, Sykes J, Strugala V, Dettmar PW. The value of a liquid alginate suspension (Gaviscon Advance) in the management of laryngopharyngeal reflux. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2009 Feb;266(2):243-51.
- Poynard T, Vernisse B, Agostini H. Randomized, multicentre comparison of sodium alginate and cisapride in the symptomatic treatment of uncomplicated gastrooesophageal reflux. Aliment Pharmacol Ther. 1998 Feb;12(2):159-65.
- Dettmar PW, Sykes J, Little SL, Bryan J. Rapid onset of effect of sodium alginate on gastro-oesophageal reflux compared with ranitidine and omeprazole, and relationship between symptoms and reflux episodes. Int J Clin Pract. 2006 Mar;60(3):275-83.
- Available at: http://www.rxlist.com/propulsid-drug.htm. Accessed March 9, 2015.
- Available at: http://dailymed.nlm.nih.gov/dailymed/archives/fdaDrugInfo.cfm?archiveid=13266. Accessed March 6, 2015.
- Reimer C, Bytzer P. Adverse events associated with long-term use of proton pump inhibitors. Ugeskr Laeger. 2012 Sep 24;174(39):2289-93.
- Odou P, Martin P, Membré S, et al. Omeprazole-induced leukopenia. A case report. J Clin Pharm Ther. 1999 Oct;24(5):317-21.
- Yu EW, Bauer SR, Bain PA, Bauer DC. Proton pump inhibitors and risk of fractures: a meta-analysis of 11 international studies. Am J Med. 2011 Jun;124(6):519-26.
- Howaizi M, Delafosse C. Omeprazole-induced intractable cough. Ann Pharmacother. 2003 Nov;37(11):1607-9.
- Pouchain D, Bigard MA, Liard F, Childs M, Decaudin A, McVey D. Gaviscon® vs. omeprazole in symptomatic treatment of moderate gastroesophageal reflux. a direc31comparative randomised trial. BMC Gastroenterol. 2012;12:18.
- Giannini EG, Zentilin P, Dulbecco P, et al. A comparison between sodium alginate and magaldrate anhydrous in the treatment of patients with gastroesophageal reflux symptoms. Dig Dis Sci. 2006 Nov;51(11):1904-9.
- Lagergren J, Bergstrom R, Lindgren A, Nyren O. Symptomatic gastroesophageal reflux as a risk factor for esophageal adenocarcinoma. N Engl J Med. 1999 Mar 18;340(11):825-31.
- El-Serag HB. Time trends of gastroesophageal reflux disease: a systematic review. Clin Gastroenterol Hepatol. 2007 Jan;5(1):17-26.
- Falk GW, Jacobson BC, Riddell RH, et al. Barrett’s esophagus: prevalence-incidence and etiology-origins. Ann N Y Acad Sci. 2011 Sep;1232:1-17.
- Thrift AP, Pandeya N, Whiteman DC. Current status and future perspectives on the etiology of esophageal adenocarcinoma. Front Oncol. 2012;2:11.
- Glenn TF. Esophageal cancer. Facts, figures, and screening. Gastroenterol Nurs. 2001 Nov-Dec;24(6):271-3.
- Available at: http://www.mdanderson.org/patient-and-cancer-information/cancer-information/cancer-types/esophageal-cancer/index.html. Accessed March 6, 2015.
- Lagergren J, Lagergren P. Recent developments in esophageal adenocarcinoma. CA Cancer J Clin. 2013 Jul;63(4):232-48.
- Ryan AM, Duong M, Healy L, et al. Obesity, metabolic syndrome and esophageal adenocarcinoma: epidemiology, etiology and new targets. Cancer Epidemiol. 2011 Aug;35(4):309-19.
- Bytzer P, Christensen PB, Damkier P, Vinding K, Seersholm N. Adenocarcinoma of the esophagus and Barrett’s esophagus: a population-based study. Am J Gastroenterol. 1999 Jan;94(1):86-91.
- Nozaki Y, Nishida T, Hori Y, et al. Chemoradiotherapy is effective for primary esophageal adenosquamous cell carcinoma but ineffective for the metastatic adenocarcinoma component. Nihon Shokakibyo Gakkai Zasshi. 2015;112(2):278-86.
- Rosemurgy AS, Donn N, Paul H, Luberice K, Ross SB. Gastroesophageal reflux disease. Surg Clin North Am. 2011;91(5):1015-29.
- Hoang CD, Koh PS, Maddaus MA. Short esophagus and esophageal stricture. Surg Clin North Am. 2005;85(3):433-51.
- Gerson L, Shetler K, Triadafilopoulos G. Prevalence of Barrett’s esophagus in asymptomatic individuals. Gastroenterology. 2002;123(2):461-7.
- Toruner M, Soykan I, Ensari A, Kuzu I, Yurdaydin C, Ozden A. Barrett’s esophagus: prevalence and its relationship with dyspeptic symptoms. J Gastroenterol Hepatol. 2004;19(5):535-40.
- Kamal A, Vaezi MF. Diagnosis and initial management of gastroesophageal complications. Best Pract Res Clin Gastroenterol. 2010;24(6):799-820.
- Chen H, Fang Y, Tevebaugh W, Orlando RC, Shaheen NJ, Chen X. Molecular mechanisms of Barrett’s esophagus. Dig Dis Sci. 2011;56(12):3405-20.
- Siersema PD. Pathogenesis, diagnosis and therapeutic possibilities of esophageal cancer. Curr Opin Gastroenterol. 2007;23(4):456-61.
- de Jonge PJF, van Blankenstein M, Looman CWN, Casparie MK, Meijer GA, Kuipers EJ. Risk of malignant progression in patients with Barrett’s oesophagus: a Dutch nationwide cohort study. Gut. 2010;59(8):1030-6.
- Wani S, Falk G, Hall M, et al. Patients with nondysplastic Barrett’s esophagus have low risks for developing dysplasia or esophageal adenocarcinoma. Clin Gastroenterol Hepatol. 2011;9(3):220-7.
- Gustavsson S, Mårdh S, Norberg L, Nyrén O, Wollert S. Omeprazole, cimetidine, and ranitidine: inhibition of acid production in isolated human parietal cells. Scand J Gastroenterol. 1985 Oct;20(8):917-21.
- Ito T, Jensen RT. Association of long-term proton pump inhibitor therapy with bone fractures and effects on absorption of calcium, vitamin B12, iron, and magnesium. Curr Gastroenterol Rep. 2010 Dec;12(6):448-57.
- Desmoulin SK, Hou Z, Gangjee A, Matherly LH. The human proton-coupled folate transporter: Biology and therapeutic applications to cancer. Cancer Biol Ther. 2012 Dec;13(14):1355-73.
- Ozutemiz AO, Aydin HH, Isler M, Celik HA, Batur Y. Effect of omeprazole on plasma zinc levels after oral zinc administration. Indian J Gastroenterol. 2002 Nov-Dec;21(6):216-8.
- Khatib MA, Rahim O, Kania R, Molloy P. Iron deficiency anemia: induced by long-term ingestion of omeprazole. Dig Dis Sci. 2002 Nov;47(11):2596-7.
- Cundy T, Dissanayake A. Severe hypomagnesaemia in long-term users of proton-pump inhibitors. Clin Endocrinol (Oxf). 2008 Aug;69(2):338-41.
- Maret W. Zinc biochemistry: from a single zinc enzyme to a key element of life. Adv Nutr. 2013 Jan 1;4(1):82-91.
- Wilhelm SM, Rjater RG, Kale-Pradhan PB. Perils and pitfalls of long-term effects of proton pump inhibitors. Expert Rev Clin Pharmacol. 2013 Jul;6(4):443-51.
- Biswal S. Proton pump inhibitors and risk for Clostridium difficile associated diarrhea. Biomed J. 2014 Jul-Aug;37(4):178-83.
- Lødrup AB, Reimer C, Bytzer P. Systematic review: symptoms of rebound acid hypersecretion following proton pump inhibitor treatment. Scand J Gastroenterol. 2013 May;48(5):515-22.
- Fossmark R, Johnsen G, Johanessen E, Waldum HL. Rebound acid hypersecretion after long-term inhibition of gastric acid secretion. Aliment Pharmacol Ther. 2005 Jan 15;21(2):149-54.