Wzmacnianie dysmutazy ponadtlenkowej
Przeciwutleniacze chronią wszystkie komórki naszego organizmu przed stresem oksydacyjnym. Drogi czytelniku, zapewne słyszałeś już o dietetycznych przeciwutleniaczach, takich jak witamina E, witamina C i CoQ10. Organizm nie polega jednak wyłącznie na tym co zostanie mu dostarczone z diety. W przypadku ochrony antyoksydacyjnej, organizm potrafi sam wytwarzać kilka własnych przeciwutleniaczy, z których jednym z najważniejszych jest dysmutaza ponadtlenkowa – lub po prostu SOD.
Dysmutaza ponadtlenkowa jest jednym z najsilniejszych przeciwutleniaczy w organizmie. Chroni ona komórki przed stresem oksydacyjnym.
Wzmacnianie dysmutazy ponadtlenkowej
Przez lata naukowcy szukali sposobu na wzmocnienie jednego z najsilniejszych naturalnych enzymów antyoksydacyjnych organizmu: dysmutazy ponadtlenkowej (SOD). Obecna zarówno w błonach komórkowych, jak i na zewnątrz, SOD jest jednym z głównych wewnętrznych mechanizmów obronnych organizmu przed wolnymi rodnikami. Odgrywa ona ogromną rolę w zmniejszaniu stresu oksydacyjnego związanego z miażdżycą i innymi zagrażającymi życiu chorobami. Badania wykazały, że SOD może odgrywać kluczową rolę w zmniejszaniu wewnętrznego stanu zapalnego i zmniejszaniu bólu związanego z chorobami takimi jak zapalenie stawów.
Jeszcze do niedawna próby suplementacji preparatami doustnymi czystego enzymu SOD były rozczarowujące. Spowodowane to było faktem, że cząsteczka białka SOD jest łatwo dezaktywowana przez silne kwasy i enzymy zawarte w przewodzie pokarmowym. Naukowcy poradzili sobie jednak z tym problemem. Stworzyli oni biodostępne formy SOD przy użyciu naturalnych ekstraktów roślinnych.
Poprzez wzmocnienie podstawowych systemów antyoksydacyjnych organizmu, suplementy nowej generacji
- boostery dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) mogą zapewnić najpotężniejszą z dostępnych obecnie ochronę przed wolnymi rodnikami.
Enzymy antyoksydacyjne wytwarzane w organizmie człowieka to złożone białka, które często zawierają w swoich skomplikowanych strukturach minerały, takie jak selen lub cynk. Te przeciwutleniające enzymy stanowią najsilniejszą obronę organizmu przed wolnymi rodnikami i powodowanymi przez nie stanami zapalnymi. Do przeciwutleniaczy w organizmie człowieka zaliczamy peroksydazę glutationową, katalazę i prawdopodobnie najważniejszy ze wszystkich wytwarzanych wewnętrznie przeciwutleniaczy: dysmutazę ponadtlenkową (SOD).
W wątrobie enzymy, takie jak peroksydaza glutationowa, działają jak katalizatory, ułatwiając reakcje, dzięki którym toksyny stają się mniej szkodliwe.
Niektóre z potencjalnie najbardziej szkodliwych substancji w organizmie to nie toksyny, które dostają się do organizmu ze środowiska zewnętrznego, ale raczej wewnętrznie generowane prooksydanty. Pomimo, że tlen jest niezbędny do życia, to jego stosowanie może wiązać się z pewnymi ryzykami. Stanowi on bowiem potencjalne zagrożenie dla systemów biologicznych. Dlatego też żywe systemy biologiczne wymagają całego szeregu komponentów przeznaczonych do neutralizacji szkodliwego działania tlenu.
Enzym dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) jest jednym z głównych antyoksydacyjnych mechanizmów obronnych organizmu. Dysmutaza ponadtlenkowa redukuje skutki uszkodzeń takich jak na przykład miażdżyca, udar czy zapalenie stawów wywołane przez wolne rodniki. Nowe, biodostępne formy SOD zapewniają doskonałą ochronę przed wolnymi rodnikami tlenowymi.
Unieszkodliwianie rodników ponadtlenkowych
Dysmutaza ponadtlenkowa jest prawdopodobnie najważniejszym przeciwutleniaczem w organizmie człowieka. To właśnie dysmutaza ponadtlenkowa odpowiedzialna jest za unieszkodliwianie najgroźniejszych wolnych rodników: wysoce reaktywnych rodników ponadtlenkowych. Rodniki ponadtlenkowe lub aniony (atomy naładowane ujemnie) powstają, gdy tlen uzyskuje nadmiar elektronów. Dzieje się to poprzez normalne procesy metaboliczne, takie jak katalityczna transformacja różnych cząsteczek przez enzymy.
SOD jest odpowiedzialna za katalizowanie konwersji ponadtlenku do pierwiastkowego tlenu i nadtlenku wodoru. Ta przemiana nazywana jest dysmutacją i stąd nazwa enzymu - dysmutaza ponadtlenkowa. Pomimo, że nadtlenek wodoru jest również związkiem prooksydacyjnym, to jest on następnie przekształcany przez enzymy katalazę i peroksydazę glutationową w zwykłą wodę i tlen.
Formułowanie Biodostępnej SOD
Zespół Francuskich naukowców zbadał właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne SOD wyekstrahowanej z melona. Badania przeprowadzono zarówno w testach laboratoryjnych na komórkach, jak i z udziałem żywych zwierząt. Wykazano, że właściwości przeciwutleniające przypisywane ekstraktowi z melona rzeczywiście były spowodowane aktywnym SOD. SOD skłoniła komórki odpornościowe (makrofagi) do uwalniania przeciwzapalnej cytokiny interleukiny-10 zamiast czynnika martwicy nowotworu zapalnego, który komórki mogą uwalniać w warunkach stresu oksydacyjnego. Kolejne badania z udziałem żywych zwierząt wykazały, że poziomy SOD wzrosły po doustnym podaniu SOD/gliadyny. Jest to dowód na to, że podanie tego antyoksydacyjnego enzymu istotnie wywołuje efekty farmakologiczne.
Formuła ekstraktu z melona zapewnia całe enzymy SOD
Dostarczanie całych enzymów drogą doustną jest trudne, ponieważ są to duże cząsteczki białka, które łatwo ulegają rozkładowi w żołądku. Enzym SOD w ekstrakcie z melona jest właśnie tak dużym białkiem, naukowcy musieli więc znaleźć sposób, aby zapobiec jego przedwczesnemu rozpadowi.
Rozwiązaniem tego problemu było zamknięcie enzymów SOD w ochronnej otoczce z materiału organicznego, która pozwala enzymowi bez uszkodzeń przejść przez żołądek do jelita, gdzie może zostać maksymalnie wchłonięty. Badania wykazują, że koncentrat melona podawany doustnie powoduje znaczny wzrost poziomu SOD w osoczu już po 12 dniach.
Aronia (Aronia melanocarpa) wspomaga produkcję SOD
Owoce aronii (Aronia melanocarpa), to skondensowane źródło polifenoli (714 mg/g), zwłaszcza glikozydów antocyjanów (56,6%).
Antocyjany aronii wspomagają produkcję SOD.
Wykazano również, że aronia zmniejsza peroksydację lipidów, i stres oksydacyjny. Badania in vitro wykazały ponadto jej działanie przeciwzakrzepowe. Już samo picie soku z owoców aronii zmniejsza uszkodzenia oksydacyjne czerwonych krwinek wywołane wysiłkiem fizycznym.
Aronia wykazała również poprawę profili lipidowych, metabolizmu glukozy i zmniejszenie utleniania LDL.
W wielu badaniach, związki aronii hamowały proliferację ludzkich komórek guza szyjki macicy, niszczyły też złośliwe komórki guza mózgu i zmniejszały biologiczne markery raka okrężnicy. Pomagały także zapobiegać wrzodom żołądka.
Jak działają antyoksydanty takie jak SOD?
Przeciwutleniacze unieszkodliwiają wolne rodniki (związki wywołujące niepożądane reakcje komórkowe). Ale jak to robią? Wolne rodniki (na przykład związek zwany „ponadtlenkiem”) są naturalnie wytwarzane przez organizm podczas niektórych procesów.
SOD (dysmutaza ponadtlenkowa) rozkłada ponadtlenek, zanim ten zdąży wywołać stres oksydacyjny.
Podsumowanie
Enzym dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) jest jednym z głównych antyoksydacyjnych mechanizmów obronnych organizmu. Dysmutaza ponadtlenkowa redukuje skutki uszkodzeń takich jak na przykład miażdżyca, udar czy zapalenie stawów wywołane przez wolne rodniki. Nowe, biodostępne formy SOD zapewniają doskonałą ochronę przed wolnymi rodnikami tlenowymi.
Ekstrakt z aronii oraz koncentrat miąższu melona (Extramel®) wspomagają produkcję dysmutazy ponadtlenkowej.
Aronia melanocarpa jest bogata w naturalnie występujące polifenole zwane antocyjaninami. Wspomagają one naturalną produkcję SOD w organizmie. U uczestników trwającego dwa miesiące badania, którym podawano 300 mg dziennie ekstraktu z aronii, zaobserwowano 29% wzrost poziomu dysmutazy ponadtlenkowej.
Koncentrat pewnej odmiany melona (Extramel®) został specjalnie opracowany tak, aby był odporny kwasy trawienne. Dzięki temu koncentrat skuteczniej wspomaga wzrost poziomu dysmutazy ponadtlenkowej. Modele przedkliniczne wykazały, że spożywanie koncentratu melona Extramel® zwiększa poziomy SOD.
Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone.